تربیت دینی و لزوم آن از نگاه دین اسلام

انسان، شگفت انگیزترین آفریده خدای بزرگ و والاترین نشانه قدرت بی منتهای اوست . انسان، مستعد اتصاف به همه صفات و کمالات الهی است . او را خلق کرد تا به مقام قرب الهی و جانشینی خدا در زمین برسد و این سیر جز با تربیت صحیح محقق نخواهد شد. حقیقت انسان، ملکوتی است که با طی مراتب قوس نزولی در این عالم خاکی سکنی گزیده است و تربیت تنها راه دستیابی به آن حقیقت مقدس است .پیام آوران الهی آمده اند تا زمینه های این تحول بزرگ را در وجود انسان فراهم آورند و آنان را از این برهوت ظلمانی به نور هدایت رهنمون گردند. تردیدی نیست که اگر انسان بر اساس معیارهای الهی تربیت نشود در همان مرتبه حیوانیت باقی خواهد ماند. قرآن کریم و سنت بهترین راه تربیت را که مبتنی بر شناخت حقیقت انسان و نیازهای اوست ، ارائه می کند.اسلام به عنوان یک مکتب دارای نظام تربیتی خاص خود است . این نظام تمایزات اساسی با سایر نظام های تربیتی دارد. مقاله ی حاضر به تبیینی از اهداف تربیت دینی بر مبنای قلمروهای حیات آدمی پرداخته ، و نتایج پژوهش بیانگر آن است که تدوین و انتخاب هدف های تربیتی مستلزم نظریه و تفسیری از حیات آدمی در قلمروهای مختلف آن و درنظر آوردن آنها به صورت یک کل با ثبات متعادل است .

Keywords:

تربیت , شناخت انسان , تربیت دینی , عناصر تربیتی