بررسی مشکلات حمل و نقل اتوبوس شهری منطقه ۵ شهر اصفهان(مطالعه موردی: خیابان هزار جریب و دانشگاه)

این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی – تحلیلی، کاربردی با رویکرد پیمایشی است که به بررسی نقش سامانه اتوبوسرانی در حمل و نقل و ترافیک منطقه ۵ اصفهان (خیابان هزار جریب و خیابان دانشگاه) پرداخته می شود. در جمع آوری اطلاعات از ۲ روش اسنادی (کتابخانه ای) و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. سوالات پرسشنامه از نوع بسته بوده و پاسخ آن ها در (۲ طیف ) بله یا خیر مطرح شده است و نمونه های لازم از میان شهروندان و به صورت نمونه گیری احتمالی ساده انتخاب شده است که تعداد نمونه ها بر اساس فرمول کوکران ۴۰۰ نفر بوده است. پس از جمع آوری اطلاعات میدانی، با استفاده از نرم افزار بسته آماری برای علوم اجتماعی، به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شده است. با توجه به نتایج به دست آمده از پرسشنامه به این نتیجه می توان رسید که عمده مشکلات ناوگان اتوبوس رانی در این منطقه عبارت است از: ازدحام و شلوغی بیش از حد، فاصله زمانی زیاد بین آمدن اتوبوس ها، نبود تجهیزات لازم برای استفاده افراد سالمند و معلول. بدلیل مشکلاتی که در این سیستم در منطقه ۵ وجود دارد پیشنهاداتی از جمله : افزایش کیفیت و کمیت در سیستم به منظور افرایش رضایت مندی، افزایش فرهنگ سازی و تبلیغات برای آشنایی مردم با مزیت های اتوبوس های عمومی، تدارک تمهیداتی جهت کاهش ازدحام در اتوبوس ها، مناسب سازی ناوگان اتوبوس رانی به منظور استفاده افراد معلول و مسن، تعویض اتوبوس های فرسوده و بازسازی آنان به منظور کاهش آلودگی هوا مطرح می شود.

Keywords:

سیستم اتوبوسرانی , حمل و نقل عمومی , رضایتمندی , کلان شهر اصفهان