مطالعه اساسی سازی حقوق خصوصی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران (با نظر به اسناد حقوق بشری)

نفوذ حقوق بشر در حقوق خصوصی یا به عبارت ساده تر، اساسی شدن حقوق خصوصی از جمله مباحث نسبتا جدید در استدلال حقوقی است که موضوع پژوهش حاضر نیز است. اعمال حقوق بشر در حقوق خصوصی به زمینه قاضی و قانونگذار و شیوه استدلال حقوقدانان و قضات از مفاهیم و وقایع و قوانین منتهی می شود. نظام حقوقی کشورهای مختلف عکس العمل یکسانی در قبال این مسئله نشان می-دهند که اعمال مستقیم، اعمال غیرمستقیم و اعمال قضایی و عدم اعمال را شامل می شود. اگر چه دادگاه ها از این ظرفیت بهره نمی-برند اما می توان در راه تحقق عدالت برای تعدیل اصل آزادی از ظرفیت حقوق بشر و حقوق اساسی و همچنین از مفهوم کرامت انسانی در ارزیابی شروط قراردادی و دفاع از حقوق غیرقابل اسقاط استفاده نمود و موارد ناقض حقوق بنیادین را از مصادیق مسلم مخالف با نظم عمومی به حساب آورد. در این پژوهش شیوه ها و زمینه های اعمال حقوق بشر در حقوق خصوصی مورد بررسی قرار گرفته است. در پژوهش پیش رو با بهره گیری از روش کتابخانه ای و نقد و بررسی محتوای کیفی حقوق بشر در حقوق خصوصی؛ نویسندگان این مقاله مترصد بررسی حقوق بشر در حقوق خصوصی هستند.

Keywords:

حقوق بشر , حقوق خصوصی , اعمال قضایی , اصل آزادی قراردادی , کرامت انسانی