تبیین مدل ساختاری بهبود خلاقیت فردی از طریق تعارض و یکپارچگی مطالعه موردی:کارکنان آموزش و پرورش استان کهگیلویه و بویراحمد

روش این تحقیق توصیفی بوده و در آن از نوع مدلسازی ساختاری- تفسیری استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیقرا ۴۸۰ نفر از مسئولان و کارکنان سازمان آموزش و پرورش استان کهگیلویه و بویراحمد تشکیل دادند و نمونه تحقیق بهروش تصادفی ساده با توجه به جدول مورگان ۲۱۴ نفر انتخاب شد. همچنین به منظور گردآوری دادهها از پرسشنامهمحقق ساخته دارای سوالات بسته پاسخ شامل پرسشنامه خلاقیت فردی با ۳۴ گویه سئوال و ۶ مولفه، پرسشنامه تعارضبا ۲۵ گویه سئوال و ۵ مولفه و پرسشنامه یکپارچی با ۱۲ گویه سئوال و دو مولفه که به صورت طیف پنج ارزشی لیکرت)همیشه، معمولا، نیمی از اوقات، گاهی اوقات، هرگز( نمره گذاری شدند مورد استفاده قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از روشهای آمار استنباطی )آزمون K-S، ماتریس فرونل و الرکر و معادالت ساختاری( استفاده شد. الزم به ذکر است تمامی مراحل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS۲۴ و LISREL۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان دادند تمامی عوامل مدل بهبود خلاقیت فردی از طریق تعارض و یکپارچگی شامل شرایط علی، شرایطزمینهای، شرایط مداخله گر، شرایط محوری، شرایط راهبردی و شرایط پیامدی جز عوامل موثر در مدل بهبود خلاقیتفردی میباشد. همچنین نتایج کلی تحقیق حاکی از آن است که میزان تاثیر عوامل الگوی بهبود خلاقیت فردی از طریقتعارض و یکپارچگی در بین کارکنان آموزش و پرورش استان کهگیلویه و بویراحمد ۸۶ درصد محاسبه شده است.همچنین میزان تاثیر عوامل تعارض و یکپارچگی بر مدل بهبود خلاقیت فردی به ترتیب ۵۹ - و ۶۳ درصد محاسبه شده است و برای این پارامترها مقدار t، -۸/۱۸ و ۶/۰۲ تخمین زده شده استلذا میتوان بیان نمود که تمامی عوامل تعارض ویکپارچگی شناسایی شده در این تحقیق جز عوامل موثر در مدل بهبود خلاقیت فردی هستند.

Keywords:

مدل , بهبود , خلاقیت فردی , تعارض , یگپارچگی