تاثیر نوروفیدبک و تمرین حرکتی بر اکتساب و یادداری عملکرد حرکتی رویه ای

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر تمرینهای نوروفیدبک و حرکتی بر یادگیری عملکرد حرکتی رویهای در افراد نوجوان مبتدی پرداخته است. ابتدا تعداد ۴۴ دانش آموز (میانگین سنی ۶/۰ ± ۱/۱۲) فاقد دسترسی به وسایل هوشمند، از بین دانشآموزان ابتدایی به صورت نمونه‎ گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب، و به صورت تصادفی در چهار گروه نوروفیدبک، تمرین حرکتی، تمرینترکیبی و کنترل جایدهی شدند. اجرای پژوهش شش مرحله شامل: ثبت اطلاعات پایه امواج مغزی اولیه، پیشآزمون، مداخلهها (تمرین نوروفیدبک شامل یک جلسه سی دقیقهای سرکوب موج آلفا در ناحیه حسی-حرکتی C۴ برای گروه نوروفیدبک و ترکیبی، و تمرین حرکتی شامل شش بسته تمرینی پیگردی چرخان برای گروه حرکتی و ترکیبی)، ثبت اطلاعات پایه امواج مغزی ثانویه، پس آزمون و آزمون یادداری بود. مراحل یک تا پنج در یک روز و مرحله آخر پس از ۴۸ ساعت استراحت اجرا شد همه آزمودنیها راست دست بودند و تکلیف پیگردی چرخان را به شیوه معکوس با دست غیربرتر انجام دادند. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر یک طرفه استفاده شد. نتایج نشان داد عملکرد گروه نوروفیدبک و حرکتی (P=۰.۰۱۰)، نوروفیدبک و ترکیبی (P=۰.۰۴۴) حرکتی و کنترل (p=۰.۰۲۲) تفاوت معناداری دارند اما، در نتایج عملکرد گروه حرکتی و ترکیبی ( P=۱.۰۰۰) ،ترکیبی و کنترل (P=۰.۰۹۰) و کنترل و نوروفیدبک تفاوت معنادار نیست (P=۱.۰۰۰). یافته های حاضر نشان داد کاهش آلفا در C۴ در اکتساب و یادداری حرکات ناآشنا و غیرخودکار در افراد مبتدی تاثیر معناداری ندارد ولی تمرین حرکتی روش موثری برای یادگیری این افراد در اولین مرحله یادگیری می باشد.

Keywords:

تمرین مغزی , ریتم آلفا , حرکت انسان , نوجوان , یادآوری