الگوی پیش بینی اضطراب اجتماعی با توجه به عوامل شناختی- رفتاری درمیان دانشجویان abstract
هدف پژوهش حاضر تعیین الگوی پیش بینی
اضطراب اجتماعی از راه بررسی متغیرهای کمرویی، بازداری رفتاری،
سوگیری توجه ، سوگیری تعبیر،
خودکارآمدی اجتماعی ودلبستگیبه عنوان پیش بینی کننده های
اضطراب اجتماعی بوده است.روش پژوهش ازنوع همبستگی بوده و نمونه شامل ۲۰۵(۱۰۳مرد و ۱۰۲زن) دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه بودند که به روش گیری نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس فوبی اجتماعی، مقیاس
کمرویی چیک-بریگز، مقیاس
بازداری رفتاری بزرگسالان، پرسشنامه
بازداری رفتاری گذشته نگر،پرسشنامهکانون توجه، پرسشنامه پیامدهای رویدادهای منفی اجتماعی، مقیاس خودکارآمدی برای موقعیت های اجتماعی و پرسشنامه سبک دلبستگی استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزارSPSS-۱۹ بررسی شدند.تمام متغیرها رابطه معناداری با
اضطراب اجتماعی داشتند.نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که مدل پیش بینی
اضطراب اجتماعی شامل
بازداری رفتاری دوران بزرگسالی،
بازداری رفتاری دوران کودکی، سوگیری توجه(کانون توجه درونی)، کمرویی، سوگیری تعبیر(ادراک ارزیابی توسط دیگران) و
خودکارآمدی اجتماعی می باشد و متغیرهای سوگیری توجه(کانون توجه بیرونی)، سوگیری تعبیر( خودارزیابی منفی)و سبک های دلبستگی توان پیش بینی
اضطراب اجتماعی را نداشتند.با بررسی متغیرهای شناختی-رفتاری محققان می توانند به تحقیق در زمینه پیشگیری از
اضطراب اجتماعی بپردازند و در نهایت سلامت روانشناختی جامعه را افزایش دهند. به علاوه مطالعات فرهنگی و بین فرهنگی می تواند به تدقیق یافته ها کمک کند.