تاثیر تمرین HIIT بر میزان شادکامی زنان دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی شهر کرمانشاه abstract
مقدمه: بیماری دیابت نوع ۲ عوارض بسیاری از جمله بیماری های قلبی-عروقی، کبدچرب، نارسایی کلیه، بیماری های پا و چشم و ... دارد. عوارض جسمانی این بیماری بسیار زیاد هستند که اغلب عوارض روحی و روانی این بیماری نادیده گرفته می شود. با توجه به این که این بیماران با عوارض روحی و جسمانی بسیاری دست به گریبان هستند، لزوم توجه بیشتر به درمان مناسب این بیماران را روشن می سازد. میزان
شادکامی در بیماران دیابتی نسبت به میانگین سطح جامعه، مقدار بسیار پایین تری است که نشاندهنده مشکلات روانی بسیار در این افراد است. یکی از درمان های مناسب فعالیت ورزشی منظم است. امروزه فعالیت ورزشی هوازی تناوبی با شدت بالا علاقمندان زیادی را به خود جذب کرده است. با توجه به این که تاکنون هیچ پژوهشی تاثیر فعالیت ورزشی هوازی تناوبی با شدت بالا را روی
شادکامی بیماران دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی نسنجیده است این پژوهش برای تعیین میزان اثر این فعالیت بر
شادکامی بیماران انجام شد. روش پژوهش: در این کارآزمایی بالینی با پیش آزمون و پس آزمون، ۲۰ زن دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی به عنوان نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین HIIT و کنترل تقسیم شدند. این بیماران به مدت ۸ هفته، سه روز در هفته روی دوچرخه ثابت تمرینات HIIT را انجام دادند. گروه کنترل در طی این مدت فعالیت ورزشی منظم نداشتند. برای بررسی میزان
شادکامی بیماران از پرسشنامه ۲۹ سوالی
شادکامی آکسفورد در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. همچنین از آنالیز واریانس یک طرفه برای بررسی و مقایسه بین گروهی استفاده گردید. برای بررسی تغییرات درون گروهی از پیش آزمون به پس آزمون از t وابسته استفاده شد. برای بررسی آماری از نرم افزار spss ورژن ۲۴ استفاده شد. آلفای کرونباخ پرسشنامه پژوهش ۸۷/. حاضر بود. یافته ها: آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که میزان
شادکامی در پیش آزمون بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت اما در پس آزمون بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد (۰۰۰/۰=p). آزمون t وابسته در گروه تمرین هوازی تناوبی نشان داد که تغییرات از پیش آزمون به پس آزمون افزایش معناداری داشته است (۰۰۰/۰=p)، همچنین در گروه کنترل از پیش آزمون به پس آزمون کاهش معناداری مشاهده شد (۰۰۷/۰=p).نتیجه گیری: نتایج کلی پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی با شدت بالا می تواند میزان
شادکامی بیماران دیابتی نوع ۲ مبتلا به NAFLD را افزایش دهد و می تواند در بهبود حالات روحی و روانی این بیماران اثربخش باشد. با توجه به این نتایج، پیشنهاد می شود که این بیماران برای کاهش اثرات منفی این بیماری و افزایش شادکامی، تمرینات HIIT را به طور منظم انجام دهند تا بتوانند از فواید آن بهره منده شوند.