شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر در افزایش ثبات راه اندازی پروژه های صنعتی سازی ساختمان با استفاده از مدل تصمیم گیری چند شاخصه ای فازی

با توجه به گسترش جمعیت انسانی و ساخت وساز، همچنین به دلیل کمبود فضا، ضعف توانایی پاسخگویی به روش سنتی در ساخت وساز، لزوم معرفی و بررسی صنعتی در ساختمان بیشتر نمایان می شود. به همین دلیل با توجه به ناکارآمدی سیستم های سنتی در تولید انبوه، توجه به روش های صنعتی تولید ساختمان ضروری به نظر می رسد. ده ها سال است که در کشور طرح هایی برای صنعتی شدن تولید ساختمان آغازشده، اما موفقیت آمیز نبوده است زیرا با واردکردن چند کارخانه تولیدی، که ازنظر فناوری تا حد زیادی وابسته به کشورهای صنعتی است و مقررات و دانش فنی متناسب با آن در کشور وجود ندارد، نمی توان به اهداف صنعتی شدن دست یافت. صنعتی شدن باید با بررسی دقیق سیستم ها و فناوری های مطرح دنیا و امکان سنجی برای بومی سازی آن و حصول اطمینان از امکان پاسخگویی به نیازهای فرهنگی، محیطی و اقلیمی و نیز قابلیت انطباق آن با الگوهای ساخت در کشور آغاز شود و با فرهنگ سازی و تقویت صنایع مرتبط و ارائه آموزش های لازم، در جهت تضمین کیفیت تولید ساختمان و اجرای فناوری های مناسب و منطبق با شرایط و ویژگی های جامعه و کشور گسترش یابد. در این تحقیق، ابتدا با انجام مطالعات کتابخانه ای فهرستی از عوامل موثر در افزایش ثبات راه اندازی پروژه های صنعتی ساختمان تهیه شد و از طریق پرسشنامه های مبتنی بر طیف لیکرت نظر خبرگان حوزه صنعتی سازی ساختمان در شهر کرمان جمع آوری گردید و پس از بررسی روایی و اطمینان از پایایی پرسشنامه، گروه بندی عوامل با استفاده از فرضیات مشخص، مطابق با نتایج و امتیازات حاصله انجام شد، سپس ماتریس تصمیم گیری بر اساس شاخص ها و گزینه های مطرح، تشکیل و دسته بندی امتیازات در بازه های فازی انجام گرفت، درنهایت با استفاده از روش حداقل مربعات وزنی و روش یاگر، ضریب اهمیت شاخص ها مطابق با مدل چند شاخصه ای فازی تعیین و رتبه بندی انجام شد، بر اساس یافته های تحقیق، شاخص های«اقتصادی»،«اجتماعی و سیاسی»،« مدیریتی»،«کیفی»و«زیست محیطی» به ترتیب دارای بالاترین میزان تاثیر می باشند.

Keywords:

ثبات , پروژه های صنعتی , صنعتی سازی ساختمان , مدل تصمیم گیری چند شاخصه ای , روش فازی