تأثیر کیفیت شاغلان بر بهرهوری کل عوامل تولیددر بخش معدن ایران

اهمیت و جایگاه بهرهوری را میتوان در سطوح بینالمللی، ملی، بخشهای اقتصادی، مناطق و حتی سازمانی مشاهده نمود و کشورهای جهان نیز در قالب سازمانهایی کوشیدهاند، تا با تعامل سطح بهرهوریرا به صورت مجموعهای مشترک ارتقاء بخشند. این خود مبنایی برای ارزیابی معمای توسعهیافتگی (توسعهنیافتگی) کشورهای درحالتوسعه قلمداد میگردد. این مهم نیز در تمام بخشهای اقتصادی قابلبررسی بوده و در این میان، قرار گرفتن یک بخش به عنوان محور توسعه، توجه و اهمیت تحلیل بهرهوری برای آن بخش را مضاعف مینماید. در این راستا و از آنجا که بخشصنعت به عنوان محور توسعه دراقتصاد ایران قرار گرفته و بخشعمدهای از بنگاههای تولیدی این بخش در صنایع معدنی که مستقیما بًا بخشمعدن در ارتباط است تشکیل میدهد، توجه به رشد بهرهوری در بخش معدن از اهیمت ویژهایبرخوردار میگردد. ادبیات موجود نشان میدهد که عوامل متعددی در بهرهوری عوامل تولید تأثیرگذارند و در این میان کیفیت نیروی انسانی نیز به عنوان عنصری تأثیرگذار در عملکرد هر بنگاه اقتصادی ازجایگاه وپژهای برخوردار است. بر این اساس، این مطالعه در نظر دارد تا کیفیت شاغلان را در معادن ایران مورد تحلیل قرار داده و تأثیر کیفیت نیروی انسانی شاغل در آن را بر بهرهوری طی سالهای 86-80 مورد بررسی قرار دهد. کیفیت شاغلان در این مطالعه با سطح مهارت مورد ارزیابی قرار میگیرد. نتایج این مطالعه نشان میدهد که سطح مهارت نیرویکار با بهرهوری کل در این بخش رابطه مستقیم داشته و با افزایشسطح مهارت شاغلان معادن، بهرهوری عوامل تولید آنها نیز افزایشمییابد

Keywords:

بخش معدن , بهرهوری , کیفیت شاغلان