تحلیل مقاله های پژوهشی گردشگری در ایران

در این مقاله به بررسی پژوهش های پنج نشریه برتر حوزه گردشگری از منظر روش شناسی پرداخته شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و ابزار گردآوری داده ها مطالعه کتابخانه ای است. جامعه آماری این پژوهش، تمامی مقالات مجلات گردشگری و توسعه، مطالعات اجتماعی گردشگری، برنامه ریزی و توسعه گردشگری، گردشگری شهری و مطالعات مدیریت گردشگری است که بین دوره های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹ انجام گرفته است. در این پژوهش از نمونه گیری استفاده نشده و همه عناصر جامعه به صورت سرشماری بررسی شده اند. تعداد ۸۱۴ مقاله از نظر ۱۰ پارامتر از جمله پراکندگی تعداد مقالات در هر سال، رویکرد پژوهش، روش تحلیل داده ها، ابزار گردآوری اطلاعات، روش مورد استفاده، حوزه مورد پژوهش، تعداد نویسنده هر مقاله، منطقه جغرافیایی مورد مطالعه، وابستگی سازمانی نویسنده مسئول مقاله و رشته تحصیلی نویسنده مسئول مقاله مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین تعداد مقالات طی ۵ دوره اخیر مربوط به نشریه گردشگری و توسعه بوده است و در مجموع بیشتر مطالعات روی استانهای شمالی و مرکزی متمرکز بوده اند. پژوهشگران رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری سهم قابل توجهی در چاپ مقالات حوزه گردشگری داشته اند و به لحاظ وابستگی نویسنده مسئول، به ترتیب دانشگاه علامه طباطبایی و تهران، بیشترین مقالات را به خود اختصاص داده اند. همچنین براساس نتایج تحقیق، بیشتر پژوهش ها به صورت توصیفی-کاربردی و دارای رویکرد کمی و با روش معادلات ساختاری بوده اند و ۶۱ درصد از روش گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه بوده است.

Keywords:

مجلات مدیریت گردشگری , پژوهش های گردشگری , نزدیک بینی در روش ها