بررسی تاثیر اولترافیلتراسیون به روش زیروبالانس پرایم خونی بر پیامدهای بالینی در شیرخوارن تحت بای پس قلبی ریوی: پژوهش کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: در بای پس قلبی ریوی شیرخواران استفاده از خون در پرایم غیرقابل اجتناب است. ترکیبات متابولیکی خون ذخیره شده غیرفیزیولوژیک است. آغاز بای پس با تزریق سریع پرایم خونی بار متابولیکی بالایی ایجاد می کند که خطر بروز اختلالات الکترولیتی، مسمومیت با سیترات، اسیدوز و فعال شدن پاسخ های التهابی را افزایش می دهد. هدف این پژوهش تعیین تاثیر اولترافیلتراسیون پرایم خونی بر پیامدهای بالینی در شیرخوارن تحت بای پس قلبی ریوی است. روش کار: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی بود که روی ۶۰ شیرخوار کمتر از ۱۰ کیلوگرم در سال ۱۳۹۶ انجام شد. شیرخواران به صورت تصادفی به دو گروه۳۰ نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای بیماران گروه مداخله از اولترافیلتراسیون به روش زیروبالانس بر محلول پرایم به همراه اولترافیلتراسیون مرسوم و در گروه کنترل فقط از اولترافیلتراسیون مرسوم استفاده شد. پارامترهای نمونه خون شریانی، میزان خون ریزی، میزان تزریق خون، زمان تهویه مکانیکی و اقامت در ICU و سطح الکترولیت ها در محلول پرایم اندازه گیری و برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۵ ، آزمون های کای اسکوئر، t مستقل، t زوجی، من ویتنی استفاده شد. یافته ها: محلول پرایم از نظر میزان الکترولیت ها در گروه مداخله از گروه کنترل به طور معنی داری کمتر و به حالت فیزیولوژیک نزدیک تر بود (۰/۰۵>P). همچنین زمان جدا شدن از تهویه مکانیکی، مدت اقامت در ICU، میزان خون ریزی و تزریق خون در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل (۰/۰۵>P) و غلظت خونی الکترولیت ها و دیگر پارامترهای گازهای خون شریانی در دو گروه مشابه بود. نتیجه گیری: از این پژوهش نتیجه می گیریم که استفاده ترکیبی از اولترافیلتراسیون روی محلول پرایم و حین بای پس به طور موثر عوارض ناشی از بای پس قلبی ریوی را کاهش می دهد.

Keywords:

Cardiopulmonary Bypass , Ultrafiltration , Infants , کاردیو پولمونری بای پس , الترافیلتراسیون , شیرخواران