تاثیرات پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) بر ترکیب شیمیایی بدن، شاخص های رشد، تغذیه و زنده مانی در شاه میگوی چنگال باریک آب شیرین (Astacus leptodactylus Eschscholtz, ۱۸۲۳)

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیرات کاربرد پروبیوتیک Lactobacillus plantarum بر ترکیبات شیمیایی بدن، شاخص های رشد، تغذیه و زنده مانی در شاه میگوی چنگال باریک آب شیرین می باشد. به این منظور، تعداد ۹۶ قطعه شاه میگو با میانگین وزنی ۲۷/۰ ± ۸۸/۲۷ گرم به ۱۲ تانک فایبرگلاس با حجم آب ۱۰۰ لیتر (۸ نمونه به ازای هر تانک) منتقل شدند. شاه میگوها به مدت ۹۷ روز با جیره غذایی حاوی سطوح مختلف پروبیوتیک L. plantarum شامل ۰ (شاهد)، ۱۰۷ (تیمار ۱)، ۱۰۸ (تیمار ۲) و ۱۰۹ (تیمار ۳) CFU به ازای هر گرم وزن جیره تغذیه شدند. غذادهی به صورت روزانه در دو وعده در ساعات ۹ صبح و ۴ بعدازظهر به میزان ۵/۱ درصد وزن بدن صورت گرفت. در پایان دوره پرورش، نمونه-های موجود در تیمار ۳ نسبت به تیمار شاهد افزایش قابل ملاحظه ای در سطوح پروتئین و چربی بدن نشان دادند (۰۵/۰>P). همچنین ارزش تولید پروتئین (PPV) و چربی (LPV) در  تیمار ۳ نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت (۰۵/۰>P). در این مطالعه شاخص های رشد و زنده مانی در تیمارهای مصرف کننده پروبیوتیک نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی داری نداشته است (۰۵/۰ L. plantarum بر برخی از ترکیبات شیمیایی بدن و شاخص های تغذیه ای و رشد در گونه A. leptodactylus بود.

Keywords:

Probiotic , Carcass composition , Growth parameters , survival , پروبیوتیک , شاخص رشد , شاه میگو , زنده مانی