اثر سطوح مختلف نوکلئوتید جیره غذایی بر برخی شاخص های ایمنی و پروتئین کل پلاسمای مولد میگوی سفیدغربی (Litopenaeus vannamei) طی رسیدگی جنسی و قطع پایه چشمی

در این پژوهش تاثیر چهار سطح نوکلئوتید (۰، ۲/۰، ۴/۰ و ۶/۰ درصد) جیره بر پروتئین کل پلاسما و برخی شاخص‎های ایمنی مولدین ماده میگوی سفیدغربی (Litopenaeus vannamei) در چهار تیمار آزمایشی (هر یک با سه تکرار) طی رسیدگی جنسی مورد بررسی قرار گرفت. پروتئین پلاسما به روش رنگ سنجی بیوره، تعداد کل هموسیت ها و شمارش تفریقی هموسیت ها در ابتدای دوره تغذیه ای، ۲۱ و ۳۰ روز پس از شروع تغذیه سنجش شد. طبق نتایج، نوکلئوتید جیره باعث افزایش ۳۵ درصدی تعداد کل هموسیت ها نسبت به گروه کنترل گردید (۰۵/۰ P<). در شمارش افتراقی، نوکلئوتید جیره باعث افزایش معنی دار درصد سلول های گرانولوسیت و کاهش معنی دار درصد سلول های هیالینه و نیمه گرانولوسیت در مقایسه با گروه کنترل گردید (۰۵/۰ P<). بیشترین و کمترین تعداد کل هموسیت ها به ترتیب در تیمار ۶/۰ درصد نوکلئوتید و گروه کنترل ثبت گردید. همچنین، پروتئین پلاسما در تمام تیمارها در روز ۲۱ و ۳۰ با هم اختلاف معنی داری داشتند که مقدار آن در تیمار ۴/۰ نوکلئوتید نسبت به تیمارهای دیگر بیشتر بود (۰۵/۰P<). نتایج نشان داد استفاده از نوکلئوتید خوراکی در سطح ۶/۰ درصد بر شاخص ایمنی در مولد میگوی سفیدغربی تاثیر گذار می باشد.

Keywords:

Differential haemocyte count , Litopenaeus vannamei , Nucleotide , Total haemocyte count , Total protein , پروتئین پلاسما , میگوی سفیدغربی , نوکلئوتید , هموسیت