تاثیر آزادیراختین (Azadirachtin indica) بر برخی پارامترهای رشد، بقا و بافت آبشش بچه ماهی آمور (Ctenopharyngodon idella)

تحقیق حاضر جهت بررسی اثرات مزمن سم آزادیراختین بر شاخص های رشد، بقا و مورفولوژی آبشش بچه ماهی آمور (Ctenopharyngodon idella) با میانگین وزن ۳/۲± ۰۹/۱۱ گرم انجام گرفت. تعداد ۱۲۰ قطعه ماهی آمور به تعداد مساوی در ۳ گروه تیمار و یک گروه شاهد و هرکدام سه تکرار تقسیم شدند. دوزهای زیر غلظت کشنده این سم، ۰۷۳/۰ (LC۵۰۱۰%)، ۱۵/۰ (LC۵۰۲۰%) و ۲۲/۰ (LC۵۰۳۰%) میلی گرم بر لیتر، انتخاب شد و ماهیان به مدت ۲۸ روز در معرض این دوزها قرار گرفتند. افزایش آزادیراختین تاثیری بر پارامترهای رشد و بقا نداشت (P>۰.۰۵). در طول آزمایش، الگوی رفتاری ماهیان همچون شنای غیرعادی، چرخش و اضطراب به صورت افزایش عکس العمل در مقابل محرک های بیرونی، کاهش حرکات گروهی و عدم تعادل و در مورد بافت شناسی، تورم اپیتلیال، هایپرپلازی، امتزاج لاملا و نکروز آبشش مشاهده شد. نتایج نشان داد اگرچه آزادیراختین در غلظت غیرکشنده در کوتاه مدت تاثیری بر رشد و بقای ماهی آمور ندارد اما باعث ایجاد رفتار غیرعادی در این ماهیان می شود. همچنین با افزایش میزان دوز این سم، تخریب بافتی آبشش بیشتر شد که می تواند در دراز مدت اثرگذار باشد.

Keywords:

Gill , Azadirachtin , Ctenopharyngodon idella , Growth , آبشش , آزادیراختین , ماهی آمور , رشد