الگوی ارزیابی سرمایه فکری در بانک های دولتی جمهوری اسلامی ایران

این پژوهش با هدف طراحی الگوی ارزیابی سرمایه فکری در بانک­های دولتی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف اکتشافی - کاربردی است. در بخش کیفی این پژوهش پس از مروری بر ادبیات سرمایه فکری و بررسی مدل­های اندازه­گیری و ارزیابی سرمایه فکری، از طریق مصاحبه از ۱۷ نفر از خبرگان، مولفه ها و سوالات پژوهش به حد اشباع رسیدند. در بخش کمی پژوهش حاضر، از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای با توجه به جدول مورگان ۲۸۵ نفر  انتخاب و به­عنوان نمونه آماری استفاده شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده بود. تحلیل داده­ها در بخش کیفی با تحلیل تم و در بخش کمی با روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم­افزارهای SPSS ۲۲ و Lisrel انجام شد. نتایج تحلیل تم نشان داد که سرمایه فکری دارای ۴ مولفه و ۴۸ زیرمولفه می­باشد. نتایج مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که ضرایب اثر تمامی سوالات و متغیرهای مکنون (ابعاد چهارگانه الگوی ارزیابی سرمایه فکری شامل: سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه­ای و سرمایه نوآوری) معنادار و بالاتر از ۵/۰ هستند. همچنین مقادیر سطح معناداری آن ها بالاتر از ۹۶/۱ می­باشد. بنابراین الگوی ارزیابی سرمایه فکری بهعنوان ابزاری روا و پایا قابلیت آن را دارد تا جهت مدیریت بهتر سرمایه­های فکری مورد استفاده قرار گیرد. نتایج برازش نشان داد که مدل ساختاری از برازش مطلوبی برخوردار بوده و اعداد و پارامترهای مدل معنادار می‎باشند.

Keywords:

intellectual , human , structural , relational , innovation capitals , سرمایه های فکری , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری , سرمایه رابطه ای , سرمایه نوآوری