مقایسه روش های نمونه برداری k-NN در برآورد تراکم درختان بنه (Pistacia atlantica Desf.) با الگوی مکانی کپه ای در یک توده تنک زاگرس(Pistacia atlantica Desf.)

تراکم (تعداد درختان در واحد سطح) یکی از مشخصه­ های ساختاری مهم در توده­ های جنگلی است که در درک پویایی جنگل مناسب است. روش kامین نزدیکترین همسایه (k-NN) یک روش فاصله ­ای است که به طور متداول در آماربرداری جنگل برای برآورد مشخصه­ های کمی به کار می­رود. در این مطالعه روش k-NN با پنج راهکار نزدیکترین فرد (NI)، نزدیکترین همسایه (NN)، جفت های تصادفی (RP)، چارک نقطه مرکز (PCQ) و همسایه چارکی (QN) برای برآورد تراکم درختان بنه (Pistacia atlantica Desf.) در جنگل های زاگرس استفاده شد. یک توده با مساحت ۴۵ هکتار در رویشگاه تحقیقاتی بنه انتخاب شد و به منظور تعیین تراکم واقعی، آماربرداری صددرصد شد. توزیع مکانی درختان بنه، کپه­ ای (۰/۷۹=R و ۱۲/۳۸-=z) و تراکم آنها ۱۹/۴۴ درخت در هکتار بود. سپس روش k-NN با راهکارهای مختلف و k برابر دو تا ۱۰ در ۴۶ نقطه نمونه­ برداری در یک شبکه ۱۰۰ × ۱۰۰ متری مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که به جز راهکار PCQ، روش k-NN با سایر راهکارها مقدار تراکم را به طور معنی­ داری (در سطح اطمینان ۹۵ درصد) درست برآورد کرد. تعداد k و راهکار انتخاب آن بر صحت و دقت نتایج روشk-NN تاثیر گذاشت، به نحوی که ۴=k در NI، ۷=k در NN و ۲=k در RP و QN تراکم درختان بنه را با کمترین خطا (RMSE و اریبی) برآورد کردند. به طور کلی نتایج نشان داد که روش k-NN بهینه با k و راهکار مناسب توانسته تراکم درختان بنه با توزیع مکانی کپه­ ای را در یک توده تنک در جنگل های زاگرس برآورد کند.

Keywords:

بنه , تراکم , زاگرس , خطا , k-NN