سکونتگاه های غیررسمی و ناکارآمد شهری و تاثیر آن بر کیفیت زیست شهروندان مورد مطالعه: محله سرخه حصار شهر قدس

سکونتگاه های غیررسمی به دلیل رشد دیمی با مشکلات متعددی روبه رو هستند به طوری که از سرانه های پایین خدماتی رنج می برند و فضایی برای گذران اوقات فراغت ندارند. رویکرد زیست پذیری به معنای توان و قابلیت یک مکان برای تامین نیازهای زیستی ساکنان اعم از مادی و غیرمادی در جهت ارتقای کیفیت زندگی و ایجاد بستر شکوفایی توانمندیهای عموم شهروندان می باشد و از آنجا که سکونتگاههای غیررسمی از خدمات و امکانات شهری کم بهره بوده و نیازمند توجه به کیفیت شهری می باشند, هدف اصلی این پژوهش بررسی وضعیت کیفیت زیست در محلات غیررسمی با تاکید بر محله سرخه حصار در شهر قدس استان تهران و ارائه راهکارهای ارتقای کیفیت زندگی در این محله می باشد و در زمره پژوهش های توصیفی تحلیلی کاربردی قرار می گیرد. جمع آوری اطلاعات به روش اسنادی کتابخانه ای و مطالعات میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری ساکنین محله سرخه حصار می باشد که به روش کوکران تعداد ۲۰۰ نفر از ساکنان محله به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش تحلیل t تک نمونه ای و روش آمون فریدمن انجام گردیده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که وضعیت زیست پذیری محله سرخه حصار شهر قدس در سه بعد اجتماعی، اقتصادی و کالبدی و زیست محیطی در سطح متوسط رو به پایینی قرار دارد.بعلاوه نتایج نشان داد که نمود مشکلات کالبدی بیش از دو بعد دیگر است و در بین شاخص های کالبدی مسائل مربوط به کفسازی بیشترین نمود را دارد.

Keywords:

سکونتگاه های غیررسمی , محلات ناکارآمد شهری , کیفیت , زیست پذیری , محله سرخه حصار