بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر مبنای آیات قرآنی بر جهت گیری مذهبی و سلامت عمومی دانشجویان

مقدمه: آموزش مهارت های زندگی به ارتقا بهداشت روانی جوانان در ابعاد زندگی کمک می کند و از اساسی ترین برنامه های پیش گیرانه در سطح اول به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر مبنای آیات قرآنی بر جهت گیری مذهبی و سلامت عمومی دانشجویان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده است. نمونه گیری در مرحله اول بصورت غیراحتمالی و هدفمند و در مرحله دوم تخصیص افراد در دو گروه به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار به روش تخصیص پاکت انجام شد. ابتدا از دانشجویان علاقمند در خوابگاه های دختران دانشگاه علوم پزشکی مشهد خواسته شد پرسشنامه های جهت گیری مذهبی و سلامت عمومی را تکمیل نمایند و ۳۰ نفر از دانشجویانی که در مجموع بیشترین نمره را کسب کرده بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (۱۵) و آزمایش (۱۵) قرارگرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری آنالیز کوواریانس به وسیله نرم افزار ۲۵ SPSSV. مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در انتهای مطالعه بین میانگین نمره سلامت عمومی گروه کنترل و گروه آزمون اختلاف معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰P<). در حالیکه در خصوص جهت گیری مذهبی اختلاف معناداری بین میانگین های دو گروه مشاهده نشد (۲۶/۰P=). نتیجه گیری: مداخله آموزشی مهارت های زندگی با جهت گیری آیات قرآن در سلامت عمومی دانشجویان موثر بود درحالیکه در جهت گیری مذهبی دانشجویان تاثیری نداشت. بنابراین مشاوران و متخصصین سلامت روان می توانند با بکارگیری آیات قرآنی در آموزش مهارت های زندگی به سلامت روان دانشجویان کمک نمایند. پیشنهاد می شود جهت ارتقا جهت گیری مذهبی دانشجویان در مداخله آموزشی از رویکردهای تکمیلی استفاده شود

Keywords:

Life skills , Religious Orientation , General Health , مهارتهای زندگی , جهت گیری مذهبی , سلامت عمومی