اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر مثبت اندیشی بر افسردگی، استرس و اضطراب مادران با سابقه ابتلا به کووید-۱۹

مقدمه: شیوع بیماری کووید-۱۹ منجر به تغییراتی در زندگی عادی خانواده ها شده و سبک زندگی را به طور خاص تحت تاثیر قرار داده است. از سوی دیگر، زنان به دلیل رویدادهای بحرانی و استرس­زا (بارداری، زایمان و...) در زندگی خود خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش می­ دهند. لذا هدف این پژوهش به بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر مثبت اندیشی بر افسردگی، استرس و اضطراب مادران با سابقه ابتلا به کووید-۱۹ بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه ­آزمایشی با پیش‎آزمون و پس‎آزمون بود. جامعه پژوهش کلیه مادران با سابقه ابتلا به کووید-۱۹ شهر همدان در سال ۱۴۰۱ بودند. در ابتدا دو مرکز بهداشتی_درمانی به صورت تصادفی انتخاب شدند و سپس از بین مادران مراجعه ­کننده که سابقه ابتلا به کووید-۱۹ داشتند، تعداد ۴۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۲۰ نفر) قرار گرفتند. داده­ ها با استفاده از پرسشنامه‎ جمعیت شناختی، پرسشنامه اضطراب و افسردگی Beck و پرسشنامه استرس Cohen جمع­ آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده آزمون­ های همبستگی پیرسون و تحلیل کوواریانس به وسیله نرم‎افزار SPSS-۲۴ انجام شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که سن ۵/۴۲ درصد مادران  بین ۳۰ تا ۴۰ سال و ۶۵ درصد آنها دارای مدرک دیپلم بودند. بر اساس نتایج بین سن مادران و استرس (۰/۰۰۰=P) و اضطراب (۰/۰۲۴=P) رابطه معناداری وجود داشت. تفاوت افسردگی پیش و پس از درمان شناختی مثبتاندیشی معنادار نبود (۰/۳۱۰=P)، اما این درمان بر استرس (۰/۰۳۸= P،۲/۴۸۶=F) و اضطراب مادران (۰/۰۰۰= P،۱۱/۹۶=F) تاثیر داشت. نتیجه­ گیری: مداخله مثبت­ اندیشی باعث کاهش افسردگی، استرس و اضطراب می­ شود که منجر به سازگاری با بیماری و کاهش مشکلات مربوط به اختلالات روانی و به طور کلی افزایش شرایط روانی بهتر در رابطه با بیماری کرونا می ­شود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، استفاده از شناخت درمانی مبتنی بر مثبت­ اندیشی در کلینیک­ های روان­ شناسی به عنوان یک روش مداخله ­ای موثر توصیه می­ شود.

Keywords:

Positive thinking cognitive therapy , Depression , Stress , Anxiety , COVID-۱۹ , درمان شناختی مثبت اندیشی , افسردگی , استرس , اضطراب , کووید-۱۹