مقایسه اثر بخشی آموزش تاب آوری بصورت گروهی و شناخت درمانی گروهی بر کاهش میزان افسردگی دانشجویان دختر خوابگاهی

چکیده زمینه و هدف: دانشجویان خوابگاهی، فشارهای روانی زیادی را تجربه می کنند که آن ها را بیشتر مستعد افسردگی می کند. افسردگی متداول ترین بیماری روانی در میان زنان است. رویکردهای روان درمانی مختلفی برای درمان افسردگی وجود دارد، اما در این مطالعه هدف مقایسه اثر بخشی آموزش تاب آوری گروهی و شناخت درمانی گروهی بر کاهش افسردگی دانشجویان دختر خوابگاهی است. مواد و روش کار: در این مطالعه ۴۵ نفر از دختران خوابگاهی که در تست افسردگی بک نمره ۱۹ و بالاتر را کسب کردند انتخاب شده و ۳ گروه ۱۵ نفری تشکیل داده شد. دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل، که یکی از گروه های آزمایشی تحت آموزش تاب آوری به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای، و گروه دیگر ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای شناخت درمانی دریافت کردند. و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. اعضای گروه های نمونه قبل و بعد از مداخلات مقیاس افسردگی بک- ویرایش دوم را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۱۵ و به کمک شاخص های آمار توصیفی و آزمون های آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری ۰۱/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته ها حاکی از این است که بین میانگین گروه های آزمایشی و گروه کنترل که روش آموزشی را دریافت نکرده بودند تفاوت معنی داری وجود دارد. اما بین دو گروه آزمایشی در میزان اثربخشی تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: به کار گیری آموزش تاب آوری و شناخت درمانی در کاهش میزان افسردگی دانشجویان دختر خوابگاهی موثر است.

Keywords:

Keywords: Resilience training , cognitive therapy , depression , واژه های کلیدی: آموزش تاب آوری , شناخت درمانی , افسردگی