بررسی گیاهان انگل و نیمه انگل ایران، با تاکید بر ارزش دارویی و صنعتی آنان

زندگی انگلی نمونه ای از کنش های متقابل دو گونه است که نتیجه آن برای یکی از دو گونه، مثبت و برای دیگری منفی است. گونه­ های انگل و نیمه انگل در همه تیره ها نسبت به سایر جنس ها، در همان تیره متکامل تر و پیشرفته تر هستند. پوشش گیاهی ایران از این گروه گیاهی بی نصیب نبوده و در بررسی ­ها و طی مراجعه های مکرر به عرصه های طبیعی کشور، گیاهان انگلی نیز مورد توجه، بررسی و گاهی جمع آوری قرار گرفته ­­اند. هر چند حضور این گونه­ ها به صورت پراکنده و کم تعداد است ولی غالبا در همه رویشگاه ها و اقلیم ­های زیستی حضور دارند. در این تحقیق ابتدا فهرستی از خانواده­ ها و جنس های انگل و نیمه انگلی جهان، از منابع موجود و فهرست هرباریوم های موجود در کشور تهیه شد، بازنگری این تاکسون­ ها در فلور ایران، نشان داد که این گیاهان نزدیک به ۱۰۸ تاکسون انگل و نیمه انگل را دربرمی گیرند. این گونه ها در شش تیره گیاهی شامل Loranthaceae (شیرینک)، Cynomoriaceae (گل قاضی)، Santalaceae (صندل)، Convolvulaceae (پیچک)، Orobanchaceae (گل­ جالیز) وApodanthaceae قرارمی گیرند. تیره Orbanchaceae با ۱۲ جنس و ۷۱ گونه،  بزرگ ترین تیره گیاهان انگلی ایران محسوب می­ شود که ۲۶ گونه  نیمه انگل از ۹ جنس و ۴۵ گونه انگل کامل از ۳ جنس را شامل می شودد. حدود ۳۰ گونه از این فهرست، در طب سنتی و دارویی ایران مورد مصرف دارویی و صنعتی قرار دارد. این مقاله گامی در جهت معرفی این دسته از گیاهان عالی است که غالبا  به شایستگی مورد توجه محققین قرار نگرفته اند.

Keywords:

فلور ایران , گیاهان انگلی و نیمه انگلی , گیاهان انگلی دارویی