تغییرات معنی دار دو دهه اخیر در پوشش گیاهی شوره زارهای دریاچه ارومیه

ایران در زمینه حفاظت از منابع طبیعی و تنوع زیستی از کشورهای فعال و موثر بوده است، به طوری که براساس آخرین فهرست سازمان حفاظت محیط زیست، دارای ۲۸۲ منطقه حفاظت شده، پناهگاه حیات وحش، پارک ملی و آثار طبیعی ملی است. دریاچه ارومیه یکی از مهم ترین و ارزشمندترین زیست بوم های آبی است. این دریاچه به دلیل برخوردار بودن از ارزش های بی نظیر طبیعی و اکولوژیک در سال ۱۳۴۶ به عنوان پارک ملی به ثبت رسید و در سال ۱۳۵۴ به عنوان تالاب بین المللی، تعیین و در سال ۱۳۵۶ جزو مناطق حفاظت شده زیست کره یونسکو اعلام شد (بی نام، ۱۳۹۴). پدیده تغییر اقلیم و ‎گرمایش زمین از مباحث مهم و چالش برانگیز جهان در قرن بیست و یکم است. در دهه های اخیر، روند تغییرات در پارامترهای اقلیمی به ویژه افزایش دما و کاهش بارش و به تبع آن خشک شدن دریاچه ها و تالاب ها و همچنین دخالت های نابجای انسان، آثار زیان باری را در اکوسیستم های طبیعی به وجود آورده است. یکی از اکوسیستم هایی که به این تغییرات، واکنش سریع نشان داده است، حوضه آبریز دریاچه ارومیه است. افت سریع و مداوم تراز سطح آب دریاچه، باعث شد که وسعت شوره زارهای اطراف دریاچه در بازه زمانی کوتاه مدت، افزایش قابل توجهی داشته باشند. به طوری که در حال حاضر، مساحت اراضی شور اطراف دریاچه حدود ۳۵۳۱۵۰ هکتار است.