تاثیر روش تدریس حل مسئله بر یادگیری دانش آموزان

تغییرات سریع در آموزش و برنامه های درسی و تولید فزاینده دانش و پیشرفت تکنولوژی سبب شده عمر دانش و اطلاعات آموزشی کوتاه باشد. بنابراین، برای احاطه بر این شرایط ، به جای انتقال مجموعه ای اطلاعات به دانش آموزان باید آنها را به فراگیرانی خلاق تبدیل کرد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر روش تدریس حل مسئله بر یادگیری دانش آموزان می باشد. پژوهش حاضر از نوع مروری و کتابخانه ای می باشد. یافته های پژوهش نشان داد که تدریس یک فرآیند است و عوامل متعددی در آن نقش دارند. همه عوامل قابل مطالعه و کنترل نیستند. معلم باید در شرایط خاص، چارچوبی محدود از فرآیند تدریس را به عنوان الگو انتخاب کند و مورد بررسی و تجزیه وتحلیل قرار دهد تا بتواند فعالیت های آموزشی خود را به نحو مطلوبی سازماندهی کند. الگوی حل مسئله یکی از روش های تدریس فعال محسوب می شود که مورد توجه بسیاری از صاحب نظران است. نتایج نشان داد که الگو حل مساله به دلیل فعال و سهیم بودن شاگردان در فعالیت های آموزشی، یکی از بهترین الگوهای تدریس به حساب می آید. البته اجرای چنین الگویی بدین معنی نیست که مسئولیت کلیه امور با شاگردان باشد، بلکه آنان در فرایند آموزشی نقش فعال دارند و بیشتر مفاهیم و نکته هایی را می آموزند که بر نیازهایشان منطبق باشد. این الگو می تواند علاوه بر ترقیب دانش آموزان برای انجام فعالیت، آنها را فعال و خلاق کند.

Keywords:

حل مساله , روش تدریس , دانش آموز , معلم