بررسی رفتار اتصالات بتنی تقویت شده با آرماتور در درصد های مختلف تحت بار پیچشی به روش اجزای محدود

بررسی رفتار سازه ها در زمین لرزه های گذشته نشان می دهد که پیچش یکی از دلایل آسیب پذیری های شدید بوده است. در مطالعه حاضر، اتصال ستون به فونداسیون به روش استفاده از میلگردهای برشی تقویت شده و تاثیر آن بر روی کاهش میزان پیچش مورد مطالعه قرار داده شده است. برای این منظور چندین مدل عددی در نرم افزار آباکوس ایجاد و پس از مدلسازی به استخراج پاسخ های عددی آنها پرداخته شده است. بر اساس مدل های ساخته شده و پاسخ های بدست آمده از نمونه های مختلف تحقیق، می توان نتیجه گرفت، بیشترین مقدار پارامتر تنش در مدل های خاموت هایی با اندازه قطر کمتر (۱۰ میلیمتر) بوده و تعداد آرماتورهای اصلی ستون در آنها کمتر می باشد. با این حال مدل های سوم و ششم کمترین مقدار تنش را دارند و در آنها تعداد آرماتورهای ستون (۸ عدد) و قطر خاموت (۱۲ میلیمتر) بیشتر است. با تغییر تعداد میلگردهای ستون از ۴ به ۸ عدد مقادیر پارامترهای تنش، جابجائی و پیچش در مدل های مختلف به ترتیب به اندازه ۲۲، ۱۹ و ۳۱ درصد کاهش یافته است. با تغییر تعداد خاموت ها از ۴ به ۶ عدد، مقادیر پارامترهای تنش، جابجائی و پیچش به ترتیب به اندازه ۱۳، ۱۷ و ۵۱ درصد کاهش یافته است. همچنین، با تغییر قطر خاموت ها از ۱۰ به ۱۲، مقادیر مقادیر پارامترهای تنش، جابجائی و پیچش به ترتیب به اندازه ۳۸، ۴۳ و ۲۲۱ درصد کاهش یافته است. می توان اینگونه نتیجه گرفت که پارامتر پیچش، به میزان بسیار زیادی تحت تاثیر قطر خاموت های نقطه اتصال ستون به فونداسیون است

Keywords:

اتصال بتنی , پیچش , تنش اتصال , مدل عددی , آباکوس.