شرب خمر در فقه امامیه، اسلام و قرآن

موضوع این پژوهش شرب خمر است که نجس و نوشیدن آن حرام است. حرمت شرعی شرب خمر سبب جرم انگاری این عمل درقوانین جزایی ما شده است که ریشه این ممنوعیت هم به این موضوع بر می گردد که مسکرات بر هوشیاری و عقل انسان اثر میگذاردعقل فصل امتیاز انسان و حیوان است بنابراین طبیعی است با هر چیزی که این امتیاز را از انسان می گیرد برخورد شود مبارزهبا مواد مخدر و مشروبات الکلی هم به همین منظور انجام می شود زوال عقل در نتیجه شرب خمر پیامدهای زیان باری دارد اعتمادبه نفس کاذب و کاهش عقل و احساس باعث بروز تصمیمات و زیان بار دیگری نیز می شود بنابراین شرب خمر علاوه بر اینکه جرماست می تواند زمینه وقوع جرایم دیگری را هم به وجود آورد شرب خمر یک جرم جدی است یعنی شرایط و کیفیات این جرم ومجازات آن در شرع مقدس بیان شده است و قانونگذار نیز این جرم و مجازات آن را از همین شرایط شرعی اقتباس کرده است.

شرب خمر در فقه امامیه، اسلام و قرآن Keywords:

شرب خمر , نبیذ , مرز , نقیع , حد مسکر