شاملو شاعری انکارناپذیر و اندیشمندی برجسته و از مهم ترین رهگشایان شعر معاصر فارسی پس از نیماست.
انسان در شعر معاصراز جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار است به طوریکه یکی از محورهای اصلی نوگرایی و تجدد شعر امروز،
انسان محوری یا انسانگراییاست که با ماهیت شعر امروز در پیوسته و جز جدایی ناپذیرآن گشته است. صمیمیت
شاملو به
انسان و عواطف او ، نتیجه مستقیمزندگی و تجربه های شخصی اوست. او شاعری است اجتماعی و شعر خود را در خدمت مردم می داند و خود را دوستدار انسانهامیشناسد. در شعر
شاملو تعهد
انسان در برابر جامعه به اوج خود میرسد. او شاعری است اجتماعی و شعر خود را در خدمت مردممی داند و خود را دوستدار انسانها میشناسد. در شعر آرمان خواهانه ی شاملو، در جایی
انسان دلیرانه به قلب ظلم می تازد و درجایی از زندگی و انسانهای دیگر سرد میشود؛ اما در این نومیدی های گذرا، هرگز امید خود را از دست نمیدهد؛ چراکه
انسان بیامید، دیگر
انسان نیست.