اثربخشی آموزش زوج درمانی و تاثیر آن در پیشگیری از مشکلات زناشویی زوجین

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش زوج درمانی در کاهش مشکلات زناشویی زوجین در شهرستان اسلامشهر انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه شبه تجربی نیمه آزمایشی مداخله ای با پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت بودند از زوجهایی که کمتر ۵ سال ازدواج کرده و ساکن شهرستان اسلامشهر در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند. در این پژوهش، نمونه گیری به صورت هدفنمد بود و نمونه پژوهش شامل ۳۰ زوج )۶۰ نفر( بود که به شکل تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی )۱۳۷۹( ۵۴ سوالی و پروتکل جلسات زوج درمانی گاتمن بود. پس از نمونه گیری همه ی اعضای نمونه به سوالات پرسشنامه مذکور در جهت پیش آزمون پاسخ دادند. سپس مداخله بر اساس پروتکل مذکور برای گروه آزمایش در قالب ۱۰ جلسه آموزش یک ساعته انجام شد. پس از آن هر دو گروه به سوالات همان پرسشنامه جهت پس آزمون پاسخ دادند. در این پژوهش، تجزیه و تحلیل داده ها در محیط نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و به شیوه توصیفی )میانگین،فراوانی و انحراف معیار( و استنباطی )تحلیل کوواریانس( انجام شد. نتایج حاکی از آن بود که زوج درمانی گاتمن اثر معناداری بر تمام زیر مقیاسهای تعارضات زناشویی زوجین دارد. بدین معنا که میانگین مشکلات زناشویی گروه آزمایش در پس از مداخله آموزشی نسبت به گروه کنترل در تمام زیر مقیاسهای مشکلات زناشویی کاهش یافته است.

Keywords:

زوج درمانی , گاتمن , مشکلات زناشویی