بررسی تغییرات مکانی و زمانی پارامترهای کیفی آبخوان دشت قاین با استفاده از روش های میانیابی

باتوجه به اهمیت منابع آب به ویژه منابع آب زیرزمینی، اعمال روش های مدیریتی مناسب در زمینه های کمی و کیفی به خوبی قابل درک است. هدف از این پژوهش، تعیین مناسب ترین روش درونیابی به منظور بررسی تغییرات مکانی و زمانی کیفیت آب در آبخوان دشت قاین می باشد. در پژوهش حاضر به منظور بررسی کیفیت آب، مقادیر ۱۰ پارامتر کیفی آب شامل: غلظت یون های کلسیم، منیزیم، سدیم، کلر، پتاسیم، بی کربنات، سولفات، شوری، TDS و اسیدیته، با کمک روش های درونیابیIDW، LPI، GPI، OK و SK در سال های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۸ درونیابی و مورد پژوهش قرار گرفته است. نتایج حاصل از مقایسه ۵ روش میانیابی با استفاده از مقدار RE و RMSE نشان داد که برای اکثر پارامترها کیفی مورد بررسی روش IDW با کمترین میزان خطا، مناسب ترین روش برای میانیابی است. همچنین مشخص شد بیشترین مقدار خطا مربوط به روش میانیابی LPI برای پارامتر hco۳ با مقدار ۸۴/۱۱ (mg l-۱ ) و کمترین مقدار خطا مربوط به روش IDW برای پارامترهای EC و Cl به ترتیب با مقدار ۰۱/۰(µmos cm-۱ ) و ۰۱/۰ (mg l-۱) می باشد. با مقایسه نقشه های پهنه بندی IDW در سال ۱۳۸۸ و ۱۳۹۸ مشخص شد میزان غلظت اکثر پارامترهای کیفی مورد بررسی در دوره آماری مورد مطالعه افزایش یافته است. روند تغییرات افزایشی در آبخوان قاین در قسمت شمال شرق آن دارای شدت بیشتری می باشد و بیشترین روند افزایشی در این قسمت از آبخوان مربوط به غلظت یون کلسیم، کلر و شوری می باشد.

Keywords:

پهنه بندی , زمین آمار , شوری , کیفیت آب , IDW