اثربخشی برنامه حرکتی اسپارک بر اضطراب کودکان

مقدمه: کم تحرکی و یا بی تحرکی یکی از دلایل اصلی افسردگی و کاهش سطح کیفیت زندگی و همچنین اضطراب در کودکان دانسته می شود، با طراحی برنامه های حرکتی هدفمند می توان به سلامت حرکتی و روانی کودکان کمک کرد. در همین راستا هدف از این پژوهش بررسی تاثیر برنامه حرکتی اسپارک بر کاهش اضطراب کودکان بود. روش شناسی: راهبرد پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر منطقه یک شهر تهران با دامنه سنی ۸ تا ۱۲ سال بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۴ نفر انتخاب و بعد از انجام پیش آزمون (تکمیل پرسشنامه ی اضطراب اسپنس توسط والدین) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل جایگزین شدند. گروه تجربی به مدت ۱۶ جلسه در برنامه حرکتی اسپارک شرکت کردند، گروه کنترل فعالیتی نداشتند. درنهایت پس آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید، همچنین جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده گردید. یافته ها: یافته ها حاکی از آن بود که سطح اضطراب کودکان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در هر ۶ مقیاس (وسواس فکری و عملی، پانیک/ بازارهراسی، اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر، اضطراب جدایی و ترس از صدمات جسمانی) به طور معناداری کاهش یافته است (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد برنامه حرکتی اسپارک به عنوان یک روش کنترل و بهبود می تواند در کاهش علایم اضطراب کودکان تاثیر معنادار داشته باشد.

Keywords:

اضطراب , برنامه حرکتی اسپارک , کودکان , برنامه حرکتی