تحلیل نقش و جایگاه نهادهای محلی در افزایش توان پدافند غیرعامل ایران

در این مقاله با روش مطالعات اسنادی و تجزیه و تحلیل کیفی درصدد بررسی رابطه نهادهای محلی در توسعه و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و در نتیجه افزایش توان پدافند غیرعامل جمهوری اسلامی ایران هستیم.با وسعت یافتن و تنوع روز افزون حیطه وظ ایف دولتها و تقاضای فزاینده مشارکت از سوی مردم، حکومتها در پی یافتن سامان بهینه اعمال حاکمیت و اداره امور کشور، ناچارند عدم تمرکز نظام اداری را بهعنوان رهیافتی جدی و موثر مورد توجه قرار دهند. اهمیت ایجاد و توسعه حکومتهای محلی در رشد، توسعه و شعور اجتماعی مردمی و همچنین در دوام، بقا و حفظ حاکمیت، استقلال و مقاومت در مقابل دشمنان خارجی حائز اهمیت است. ایجاد نهادهای محلی و اتخاذ سیاست عدم تمرکز، ایمان به خلاقیت استعدادهای فردی و اعتماد به برتر بودن تصمیمات جمع نسبت به قضاوتهای فرد است. همچنین امور هر ناحیه معمولا با توجه به امکانات و رعایت پارهای از درخواستهای دیگر محلی اداره میشود و برنامه ها با در نظر گرفتن امکانات محل تنظیم میگردد، فشار بار مسئولیت بر دوش حکومت مرکزی کاهش مییابد. براساس یافته های تحقیق دستیابی به توسعه و امنیت پایدار بدون مشارکت نهادینه مردم در فرایند توسعه و امنیت و بدون درگیر ساختن منافع محلی- مردمی با منافع ملی امکان پذیر نیست. لذا یافتن الگویی از توزیع فضایی قدرت که ضمن حفظ اصول وحدت، استقلال و تمامیت ارضی بتواند مشارکت معنیدار مردم در قالب نهادهای محلی را محقق سازد از اهمیت روزافزون برخوردار است.

Keywords:

نهادهای محلی , توسعه , امنیت ملی , جمهوری اسلامی ایران