اثربخشی آموزش فرزند پروری مثبت به مادران بر کاهش رفتارهای خودزنی و افکار خودکشی دانش آموزان دختر

هدف کلی این تحقیق، بررسی اثربخشی آموزش فرزند پروری مثبت به مادران بر کاهش رفتارهای خودزنی و افکار خودکشی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان شاهیندژ بود. روش تحقیق از نوع آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان شاهیندژ و مادران آنها بود. برای تعیین حجم نمونه، ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان شاهیندژ که افکار خودکشی و رفتارهای خودزنی بالایی داشتند به همراه مادرانشان بهصورت غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. این افراد بهصورت تصادفی در دو گروه ۱۵نفر۵ آزمایش و کنترل دستهبندی شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه افکار خودکشی بک و پرسشنامه خود آسیب زنی سانسون استفاده شد. با توجه به استاندارد بودن پرسشنامه ها، روایی و پایایی آنها مورد تایید بود. برای بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. محاسبات در نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش فرزند پروری مثبت به مادران بر کاهش رفتارهای خودزنی و افکار خودکشی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان شاهین دژ تاثیر معنیداری دارد.

Keywords:

فرزند پروری مثبت , رفتارهای خودزنی , افکار خودکشی.