آزمون برازندگی مدلی در رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی، اهداف پیشرفت ۲×۳ و انگیزش درونی- بیرونی دانش آموزان متوسطه دوم

این مطالعه باهدف بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم بین خودکارآمدی تحصیلی، اهداف پیشرفت ۲×۳ و انگیزش درونی- بیرونی دانش آموزان متوسطه دوم شهر انار انجام گرفت. این مطالعه از نوع همبستگی است و ۲۷۰ دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به سوالات مقیاس انگیزش پیشرفت والرند و همکاران (۱۹۹۲)، خرده مقیاس خودکارآمدی تحصیلی، پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (MSLQ) پینتریچ و دی گروت (۱۹۹۰) و پرسشنامه اهداف پیشرفت ۲×۳ الیوت و همکاران (۲۰۱۱) پاسخ دادند، داده ها نیز با استفاده از روش تحلیل مسیر تحلیل شد. نتایج نشان داد اثر مستقیم خودکارآمدی تحصیلی بر اهداف تکلیف-گرایش، تکلیف-اجتناب، خود-گرایش، خود-اجتناب، دیگری-گرایش، دیگری-اجتناب، انگیزش درونی و بیرونی مثبت و معنی دار است. نتایج دیگر نشان داد اثر مستقیم اهداف تکلیف-گرایش بر انگیزش درونی مثبت و معنی دار اما اثر مستقیم اهداف خود-گرایش، خود-اجتناب و دیگری-اجتناب منفی و معنی دار و اثر مستقیم اهداف تکلیف-اجتناب و دیگری-گرایش معنی دار نبود. اثر مستقیم اهداف خود-اجتناب بر انگیزش بیرونی منفی و معنی دار اما اثر مستقیم اهداف تکلیف-گرایش، تکلیف-اجتناب، دیگری-گرایش، دیگری-اجتناب و خود-گرایش معنی دار نبود. نتایج واسطه ای نیز نشان داد اهداف تکلیف-گرایش نقش واسطه ای مثبت و معنی دار و اهداف خود-گرایش و خود-اجتناب نقش واسطه ای منفی و معنی دار در رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش درونی دارند، همچنین اهداف خود-اجتناب نقش واسطه-ای منفی و معنی دار در رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش بیرونی داشتند. این نتایج نشان داد نوع اهداف پیشرفتی که یادگیرندگان اقتباس میکنند، می تواند بر رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و نوع انگیزش یادگیرنده به خصوص انگیزش درونی اثرگذار باشد.

Keywords:

اهداف پیشرفت ۲×۳ , خودکارآمدی تحصیلی , انگیزش درونی و بیرونی