تاثیر علفکش های مختلف در کنترل علفهای هرز نخود(Cicer arietinum L) در جنوب کرمان

به منظور بررسی اثر علفکش های مختلف بر کنترل علف های هرز در مزرعه نخود، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۸ تیمار و چهار تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی جیرفت در سال ۱۴۰۰ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علفکش های بنتازون، بن سولفورون، بنتازون+یکبار وجین دستی، پنوکسالام، اگزادیازون+اکسی فلورفن، ایمازاتاپیر، شاهد (عاری از علف هرز) و شاهد (آلوده به علف هرز) صورت گرفت. در پایان برداشت تراکم علفهای هرز، وزن تر و خشک علف های هرز و عملکرد نخود در واحد سطح اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد بین تیمارهای علفکش مورد مقایسه اختلاف معنی داری مشاهده شد. بیشترین میزان عملکرد دانه نخود (۲۶۹۰ کیلوگرم در هکتار) درتیمار شاهد (عاری از علف هرز) پس از وجین، در تیمار علفکشی اگزادیازون+ اکسی فلورفن (۲۶۶۰کیلوگرم در هکتار) و تیمار بن سولفورون متیل (۲۲۱۶کیلوگرم در هکتار) در هکتار مشاهده شد، کمترین عملکرد نخود در تیمار شاهد (آلوده به علف هرز) (۵۴۰ کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. با توجه به نتایج علفکش کاربرد علفکش اگزادیازون+ اکسی فلورفن و علفکش بن سولفورون متیل به صورت پس رویشی، مناسبترین تیمار برای کنترل علف های هرز مزارع نخود زمستانه در جنوب کرمان است.

Keywords:

مدیریت علف هرز , علفکش , خسارت , نخود