در مدار قرار گرفتن نیروگاه ها با محدودیت امنیتی در شبکه های مقیاس بزرگ با در نظر گرفتن خروج خط N-K ، تلفات انتقال و سیستم های ذخیره انرژی

یکی از چالش های مهم در سیستم های قدرت، مسئله مشارکت واحدها (UC ) است که وظیفه ی مدیریت آن بر عهده ی اپراتور سیستم انتقال(TSO ) است. با توجه به اینکه شبکه های انتقال دستخوش تغییراتی مانند وجود نیروگاه های تجدیدپذیر و سیستم های ذخیره انرژی مقیاس بزرگ شده است، لذا حل و مدیریت مشارکت این واحدها، با مشکلاتی روبرو است. از آنجایی که مسئله UC یک مسئله ۲۴ ساعته است و تعداد متغیرهای باینری و پیوسته با افزایش تعداد نیروگاه های شبکه افزایش می یابد لذا حل آن در مقیاس بزرگ، بسیار دشوار است. همچنین با توجه به شرایط آب و هوایی، ممکن است برخی از خطوط شبکه انتقال به علت بلایای طبیعی از شبکه قطع شوند که اپراتور باید تحت چنین شرایطی مسئله را با توجه به کمینه کردن قطع بار و هزینه حل کند. بنابراین بهره برداران شبکه با سه چالش اصلی وجود سیستم های ذخیره انرژی و نیروگاه های تجدیدپذیر، حل مسئله UC در مقیاس بزرگ و مدل سازی خروج خط از شبکه انتقال مواجه هستند. در این مقاله یک مدل مشارکت واحدها ۲۴ ساعته مبتنی بر برنامه ریزی خطی عدد صحیح مرکب (MILP ) با در نظر گرفتن خروج خطوط شبکه، در شبکه های مقیاس بزرگ پیشنهاد شده است. همچنین بهره برداری بهینه سیستم های ذخیره انرژی و شارژ و دشارژ آن در حضور منابع انرژی تجدیدپذیر نیز مدل سازی شده است. این مدل بر روی دو شبکه استاندارد ۱۱۸ و ۳۰۰ باس IEEE تحت سناریوهای مختلفی تجزیه و تحلیل شده است. نتایج شبیه سازی، عملکرد مطلوب مدل پیشنهادی را نشان می-دهد.

Keywords:

مشارکت واحدها , قیود امنیتی , سیستم ذخیره انرژی , منابع تجدیدپذیر