در این مقاله آسیبپذیری لرزهای ساختمانهای مختلف در یکی از مراکز صنعتی ارائه شده است. مطالعات طراحی و ساخت این مرکز به سالهای 1355 تا 1357 مربوط میشود. هدف اصلی این مطالعات ارزیابی آسیبپذیری اجزای سازهای و غیرسازهای ساختمانهای مورد مطالعه و مشخص نمودن مواردی است که خسارات غیرقابل قبول یا خطر جانی به همراه دارد. روش ارزیابی ارائه شده در این مقاله یک روش کیفی است. برای این منظور فرمها و چکلیستهای خاصی تهیه شده است که به کمک آنها اطلاعات محلی از قبیل: نوع ساختمان، سیستم باربر قائم، سیستم لرزهبر جانبی، وضعیت اتصالات، شکل پذیری اعضا، شرایط خاک و پی و غیره جمعآوری میشود. براساس این اطلاعات ، نقاط ضعف ساختمانهای مورد مطالعه در مقابل زلزله بررسی میشوند. در صورتی که نتیجه ارزیابی کیفی برای قضاوت نهایی کافی نباشد در مرحله دوم مدلسازی و ارزیابی کمی ساختمان ضروری است. نتایج مطالعات ارائه شده دراین مقاله بیانگر آسیب پذیری لرزه ای تعدادی از ساختمانهای مهم مجتمع مذکور میباشدکه علاوه برتلفات و خسارات سنگین میتوانند عملکرد کل مجتمع را نیز مختل سازند . به نظر میرسد که نتایج حاصل از این تحقیق برای بسیاری از مراکز صنعتی مشابه که طی دهه های گذشته در نقاط مختلف کشورطراحی و ساخته شده اند که هنوز ضوابط طرح لرزه ای چندان توسعه نیافته بودند نیزصادق باشد