ارزیابی اثر ضربه سازه های مجاور بر ساختمان مجهز به جداساز لرزه ای اصطکاکی قوسی با فواصل لرزه ای طبق نشریه ۳۶۰ تحت حرکت نزدیک گسل

هدف این مقاله، بررسی اثر ضربه ساختمان مجاور بر پاسخ های ساختمان جداسازی شده لرزه ای با جداسازهای آونگی اصطکاکی دو و سه قوسی با در نظر گرفتن فواصل لرزه ای دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود (نشریه شماره ۳۶۰) است. بررسی کفایت فواصل لرزه ای محاسبه شده طبق نشریه ۳۶۰ برای ساختمان های جداسازی شده با جداسازهای اصطکاکی قوسی در پژوهش های پیشین انجام نشده است. برای رسیدن به این هدف، ابتدا مدل سه بعدی ساختمان های جداسازی شده در دو حالت با برخورد به سازه مجاور و بدون برخورد ایجاد شد. برای هریک از مدل های ذکر شده، ۶ جداساز آونگی اصطکاکی دوقوسی و ۱۵ جداساز آونگی اصطکاکی سه قوسی با ابعاد و ضرایب اصطکاک متفاوت، جهت در نظر گرفتن گستره ای مناسب از دوره تناوب ها به کار برده شد. سپس از روش تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی برای محاسبه پاسخ های لرزه ای مدل ها استفاده گردید. بدین منظور، هفت شتابنگاشت از پایگاه داده معتبر انتخاب و به ساختمان ها اعمال شد. پاسخ های لرزه ای هریک از مدل ها شامل شتاب طبقات، جابه جایی بیشینه سیستم جداسازی، جابه جایی نسبی بین طبقات و برش پایه سازه محاسبه و تحلیل شد. نتایج نشان می دهد ضربه لرزه ای، برخی پاسخ ها را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. به عنوان مثال، شتاب طبقه و تغییرمکان نسبی بین طبقه ای برای ساختمان با جداساز سه قوسی بر اثر ضربه به ترتیب ۲ و ۶ برابر شده است. در نتیجه، ممکن است مقدار فواصل لرزه ای محاسبه شده براساس نشریه ۳۶۰ کافی نباشد و باعث ایجاد ضربه و افزایش پاسخ های ساختمان به میزان قابل توجهی گردد.

Keywords:

جداسازی لرزه ای , ضربه ساختمان مجاور , جداساز آونگی اصطکاکی دوقوسی و سه قوسی , نشریه ۳۶۰ , تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی