بهبود تولید پاگیاه در سانسوریای پاکوتاه به کمک اختلال در چیرگی انتهایی

افزایش هم گروهی گیاهان زینتی به ویژه در گونه های بافت ناهمسان بسیار بااهمیت است. با توجه به اینکه تنها راه افزایش هم گروهی گیاه سانسوریای ابلق استفاده از تولید پاگیاه با منشا ریزوم است، بنابراین بهبود راندمان باززایی آن ها با استفاده از این روش بسیار بااهمیت است. بدین منظور در این مطالعه با استفاده از تنظیم کننده رشد بنزیل آدنین (سایتوکنین) و استفاده از تیمارهای مکانیکی زخم زنی، رشد مریستم انتهایی برای بهبود تولید پاگیاه دچار اختلال شد. این آزمایش در شرایط کنترل شده گلخانه و در داخل گلدان های پلاستیکی روی سانسوریای پاکوتاه انجام شد. ارزیابی ها بیانگر این است که استفاده از تیمار ترکیبی حذف جوانه انتهایی برای کنترل چیرگی انتهایی به همراه محلول پاشی برگی ۵۰ میکرومولار بنزیل آدنین به صورت معنی داری بر تعداد پاگیاه های تولیدشده می افزاید. این تیمار همچنین در بهبود ارتفاع، قطر و وزن پاگیاه های تولیدشده به مراتب اثر بهتری نسبت به دیگر تیمارها و شاهد داشت. به نظر می رسد که غلظت های بالای سایتوکنین اثر منفی در باززایی داشته و استفاده از غلظت های کمتر به تنهایی در از بین بردن چیرگی انتهایی اثر جزئی دارد. پیشنهاد می شود که حذف چیرگی انتهایی به همراه محلول پاشی برگی ۵۰ میکرومولار بنزیل آدنین دستکم به میزان یک ونیم برابر میزان باززایی و تا دو برابر تعداد ریشه و وزن گیاهک های باززایی شده از نیساگ را افزایش دهد.

Keywords:

Apical meristem , BA , Clonal propagation , Rhizome , ازدیاد همگروهی , بنزیل آدنین , ریزوم , مریستم انتهایی