پیش بینی هیجان خواهی موتورسواران براساس صفات شخصیت و چشم انداز زمان

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی هیجان خواهی موتورسواران براساس صفات شخصیت و چشم انداز زمان بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه موتورسواران شهر تهران است. به منظور توزیع یکنواخت نمونه، از مناطق طبقه بندی شده شهر تهران، ۴ منطقه با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. در هر یک از مناطق، پرترددترین میدان ها برای جمع آوری اطلاعات انتخاب شد و در هر میدان ۳۰ نفر موتورسوار به طور تصادفی انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند، در نهایت تعداد ۱۲۰ نفر موتورسوار به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس هیجان خواهی زاکرمن (۱۹۹۲)، پرسش نامه سنجش صفات پنج گانه شخصیتی نئو (۱۹۸۵) و پرسش نامه چشم انداز زمانی زیمباردو (۱۹۹۹) بودند. نتایج نشان داد از عوامل شخصیت، عامل برون گرایی و گشودگی با هیجان خواهی در سطح ۵درصد رابطه معنادار دارند و مثبت بودن این ضرایب در واقع نشان دهنده این است که با افزایش این عوامل، میزان هیجان خواهی نیز افزایش می یابد. هم چنین چشم انداز زمان با هیجان خواهی رابطه منفی معنادار دارد. منفی بودن این ضریب درواقع نشان دهنده این است که با افزایش این عامل، میزان هیجان خواهی کاهش می یابد.

Keywords:

هیجان خواهی , صفات شخصیت , چشم انداز زمان , موتورسواران