بررسی میزان مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری در بخش های مراقبت ویژه: یک مطالعه مقطعی

مقدمه: پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه، تصمیم گیری در شرایط بحرانی را بر عهده دارند. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در بخش های مراقبت ویژه در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام شد.روش: این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی، ۱۱۳ دانشجوی پرستاری ترم ۶، ۷ و ۸ دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ را مورد بررسی قرار داد. این دانشجویان با روش سرشماری انتخاب شده و در مطالعه شرکت کردند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای مشتمل بر ۲ بخش بود. بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیک دانشجویان و بخش دوم شامل چک لیستی ۳ قسمتی مربوط به مهارت های بالینی در بخش های آی سیو، سی سی یو و همودیالیز بود. جهت آنالیز داده ها، از نرم افزار SPSS  نسخه ی ۲۲ و آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی، استفاده شد.یافته ها: میانگین کل مهارت های بالینی در بخش مراقبت های ویژه۱۱.۰۵±۶۰.۱۵ بود که نشان گر این است که مهارت های کلی دانشجویان در بخش مراقبت ویژه در سطح مطلوب قرار دارد. بیشترین میانگین نمره مربوط به بخش آی سیو(۵.۶۰ ±۲۱.۵۷) و کمترین میانگین(۴.۰۰± ۱۸.۰۸) مربوط به بخش همودیالیز بود. همچنین، مهارت کار با دستگاه ونتیلاتور، مراقبت های پس از شوک دادن و ست بندی دستگاه همودیالیز، نامطلوب ترین مهارت های دانشجویان به ترتیب در بخش های آی سیو، سی سی یو و همودیالیز بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مسئولین مربوطه باید برنامه ریزی های لازم در جهت ارتقای مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری به خصوص در بخش مراقبت های ویژه  که از حساسیت خاصی برخوردار است را انجام دهند. همچنین، جهت ارتقای مهارت هایی که امکان دسترسی و انجام آن ها برای دانشجویان در مراکز بالینی کمتر است، می توان از روش هایی مانند ایجاد فضای پراتیک و امکان کار بر روی مولاژ و آموزش های مجازی مانند روش های مبتنی بر وب و شبیه سازی استفاده کرد.

بررسی میزان مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری در بخش های مراقبت ویژه: یک مطالعه مقطعی Keywords:

مهارت های بالینی , بخش مراقبت ویژه , دانشجویان پرستاری