بررسی شاخص های موثر برعدالت اجتماعی در محدوده های طرح ترافیک با رویکرد حمل ونقل شهری

توجه به تحقق عدالت اجتماعی و توزیع یکسان منافع حاصل از سیستم های حمل و نقل و سیاست گذاری ها برای تمام اقشار جامعه، مهم و یکی از ارکان توسعه شهری است. ترافیک ناشی از تمرکز در نواحی مرکزی شهرها باعث عدم دسترسی اکثر ساکنان و یا دسترسی با هزینه های زیاد خواهد شد. با توجه به مسائل مطرح شده، می توان هدف اصلی از این پژوهش را بررسی تاثیرات اجرای طرح محدوده ترافیک بر جایگاه عدالت اجتماعی در شبکه حمل ونقل شهری تهران در این محدوده دانست. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. شاخص ها، تلفیقی از مولفه های (دسترسی، قیمت گذاری عوارض و عدالت حمل ونقل) و زیرمولفه های (سرانهمالکیتخودروی شخصی، سطح درآمد، گروه های اجتماعی، افراد ساکن در مناطق حاشیه ای، دسترسی مناطق به کالا و خدمات، نرخ عوارض)؛ در نظر گرفته شده اند. حجم نمونه تحقیق حاضر، ۲۲۵ نفر از ساکنان است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده و طبقه ای انتخاب شده اند. هم چنین برای تحلیل تاثیرات عدالت اجتماعی در محدوده طرح ترافیک از بین معیارها و زیرشاخص های مرتبط، از روش تصمیم گیری تحلیل ساختار شبکه ای (ANp ) استفاده شد؛ در آخر براساس امتیازات داده شده معیارها، اولویت بندی و ارزیابی می شوند. نتایج نشان می دهند که معیار قیمت گذاری با رتبه اولویت ۱ دارای بیشترین اهمیت و معیار عدالت با رتبه اولویت ۳ دارای کمترین مقدار اهمیت است؛ شاخص نرخ عوارض ۱ و سرانه مالکیت خودرو ۶ کم اهمیت ترین شاخص در موضوع و هدف پژوهش بوده است.

Keywords:

عدالت اجتماعی , حمل ونقل , طرح ترافیک , نرخ عوارض , سرانه مالکیت خودرو