بررسی اثرات توابع هدف RPL در برداشت انرژی حسگرهای مجهز به ترموالکتریک

افزایش قابلیت اطمینان و بهره وری در شبکه های حسگر بی سیم نیازمند دقت در مدیریت مصرف انرژی است. همچنین حفظ انرژی موردنیاز برای اجرای وظایف متعدد در شبکه های حسگر بی سیم، یکی از چالش های اساسی در تشکیل این شبکه ها محسوب می شود. باتوجه به تحقیقات انجام شده، بخش مسیریابی و ارسال و دریافت بسته ها تا حدود ۵۵% از مصرف انرژی هر دستگاه در شبکه های حسگر بی سیم را به خود اختصاص می دهد.. به منظور مدیریت موثر انرژی در شبکه های کم توان و کاهش اتلاف انرژی، پروتکل RPL به عنوان یک استاندارد مورد استفاده قرار گرفته است. از آنجا که توابع هدف در پروتکل RPL نقش حیاتی در مسیریابی ایفا می کنند، در بسیاری از تحقیقات پیشین از معیار انرژی مصرفی در توابع هدف به منظور بهینه سازی مصرف انرژی استفاده شده است. به عنوان یک اقدام موثر در راستای تامین انرژی و افزایش طول عمر باتری، از برداشتگرهای انرژی در گره های شبکه های حسگر بی سیم استفاده می شود. در این راستا، ما در گام اول، بررسی جامعی از پژوهش های پیشین در زمینه برداشتگرهای انرژی انجام داده ایم تا چالش ها و امکانات مرتبط با فناوری های مختلف را به دقت بررسی کنیم. سپس با در نظر گرفتن یک روش مناسب، یک بستر عملی را برای ارزیابی میزان انرژی برداشت شده از محیط ارائه داده و درک چالش های موجود در این مسیر را معرفی کرده، سپس نتایج ارزیابی ها را به دقت تحلیل و بررسی خواهیم کرد.

Keywords:

شبکه حسگر بی سیم , انرژی مصرفی , برداشتگر انرژی , مسیریابی , RPL