سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

ارائه مدل خودسازمان ده به منظور برقراری تعامل پذیری بین اشیاء هوشمند ناهمگون در اینترنت اشیاء

Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 143

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_CSJI-5-2_001

Index date: 3 February 2024

ارائه مدل خودسازمان ده به منظور برقراری تعامل پذیری بین اشیاء هوشمند ناهمگون در اینترنت اشیاء abstract

ظهور اینترنت اشیاء در دهه های گذشته بزرگ ترین انقلاب فناورانه تلقی می شود که در حال توسعه است. از دیدگاه فناورانه، انسان و ماشین ها به سطح بی سابقه ای از تعامل در سیستم های رایانه ای- فیزیکی دست یافته اند. در دنیای فیزیکی و فضای مجازی میلیاردها دستگاه شبکه شده به صورت یکپارچه در تعامل هستند. اینترنت اشیاء به طور ذاتی تغییرپذیر، توزیع شده، مقیاس وسیع و دارای اشیاء ناهمگون است که توزیع شدگی و ناهمگون بودن باعث می شود که کنترل دستی آن مشکل شده و تعامل پذیری در آن با چالش همراه باشد. بنابراین نیازمند استفاده از راهکارهای خودسازمان دهی و تعامل پذیری است که بدون دخالت انسان و کنترل مرکزی، مدیریت شود. اگر چه در زمینه کنترل و مدیریت خودکار بدون دخالت انسان و تعامل پذیری بین اشیاء هوشمند ناهمگون در سیستم های مبتنی بر اینترنت اشیاء کارهای متعددی انجام شده است، لیکن هیچ یک بحث خودسازمان دهی و تعامل پذیری را در کنار هم درنظر نگرفته اند و در این زمینه نیز راهکاری ارائه نشده است که ویژگی مدیریت و کنترل به صورت توزیع شده را دربر داشته باشد. بنابراین در این مقاله هدف ارائه مدلی توزیع شده است که با استفاده از ویژگی های خودسازمان دهی و نگاشت سیستم اینترنت اشیاء به یک سیستم چند عامله، مسئله تعامل پذیری بین اشیاء هوشمند ناهمگون را برقرار نماید. لازم به ذکر است که این تحقیق در حال انجام است و بنابراین در اینجا فقط مدل و ایده مدنظر برای خودسازماندهی و تعامل پذیری بین اشیاء توزیع شده و ناهمگون در اینتزنت اشیاء ارایه شده است و روش ارزیابی آن بیان گردیده است.

ارائه مدل خودسازمان ده به منظور برقراری تعامل پذیری بین اشیاء هوشمند ناهمگون در اینترنت اشیاء Keywords:

ارائه مدل خودسازمان ده به منظور برقراری تعامل پذیری بین اشیاء هوشمند ناهمگون در اینترنت اشیاء authors

اسلام ناظمی

دانشیار، دانشکدە مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

سروین معماریان

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکدە مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

امین رحمان زاده

دانشجوی دکتری، دانشکدە مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران