بررسی نقش دروس عملی در بهبود شایستگی های کارآفرینانه دانشجویان (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری)

مقدمه و هدف: کسب شایستگی های کارآفرینانه توسط دانش آموختگان آموزش عالی، موجب افزایش مشارکت آنها در زمینه توسعه اقتصادی و بهبود سطح رفاه زندگی اجتماعی آنان خواهد شد. لذا، تربیت دانش آموختگان کارآفرین از جمله اهداف اساسی نظام آموزش عالی کشور است. در بین دروس مختلف، دروس عملی فرصتی برای مهارت زایی و مجهزساختن دانش آموختگان به شایستگی های کارآفرینانه هستند. دروس عملی می توانند با ترکیب دانش نظری و دانش تجربی، تفکرهای انتقادی و یادگیری به شیوه حل مساله را فراهم سازند. لذا، تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش دروس عملی در بهبود شایستگی های کارآفرینانه دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به انجام رسید. مواد و روش ها: رویکرد کلی تحقیق، کمی و توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری مورد مطالعه دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در مقطع دکتری و کارشناسی ارشد و سال آخر دوره کارشناسی هستند (۱۶۱۱ نفر) که با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی ۳۱۰ نفر از آنها به­عنوان نمونه، انتخاب شدند. روایی پرسشنامه از طریق اعضای هیات علمی دانشگاه و بررسی شاخص روایی محتوایی (CVI) و نسبت روایی محتوایی (CVR) بررسی شد. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از پیش آزمون و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که به اعتقاد اکثر دانشجویان مورد مطالعه، دروس عملی تاثیری در حد متوسط را در بهبود شاخص های شایستگی های کارآفرینانه آنها دارند. شایستگی های فردی و ارتباطی بیشترین میانگین و شایستگی های فنی- تخصصی کمترین جایگاه را در بین انواع شایستگی ها کسب کردند. نتایج پژوهش همچنین نشان داد که سطح تحصیلات بر شایستگی های کارآفرینانه دانشجویان موثر است و دانشجویان دکتری، میانگین شایستگی بیشتری را به­دست آوردند. در بین دروس مختلف عملی، درس کارآموزی بیشترین تاثیر را در بهبود شایستگی های کارآفرینانه دانشجویان داشت. نتیجه گیری: شایستگی کارآفرینانه دانشجویان دکتری بیشتر بوده و اعتقاد آن ها نسبت به تاثیر دروس عملی در بهبود شایستگی های کارآفرینانه بیشتر است. در نتیجه، هرچند تاثیر دروس عملی بر بهبود شایستگی های کارآفرینانه متوسط است اما با افزایش سطح سواد دانشجویان این دیدگاه تقویت شده است. درس کارآموزی به ­دلیل قرارگرفتن در شرایط ملموس و عینی، بیشترین تاثیر را در بهبود شایستگی های کارآفرینانه داشته است. با توجه به یافته های تحقیق پیشنهادهایی جهت ارتقای تاثیر دروس عملی بر بهبود شایستگی های کارآفرینانه دانشجویان ارائه شد.

Keywords:

Entrepreneurial competence , Entrepreneurship of graduates , Practical courses , Technical competence , دروس عملی , شایستگی فنی , شایستگی کارآفرینانه , کارآفرینی دانش آموختگان