بررسی تاثیر ترکیب شیمیایی شیشه پایه بر رفتار تبلور و زیست سازگاری شیشهسرامیک های آپاتیت - مولایت

زیست سازگاری، استحکام بالا، مقاومت سایشی و شیمیایی بهینه و زیبایی قابل قبول، تمامی موارد بسیار مهمی هستند که منجر موفقیت کلینیکی شیشه سرامیک های کلینیکی شده اند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر افزودن مقادیر جزیی اکسیدهای TiO۲ ZrO۲, BaO به شیشه های پایه آپاتیتی و مطالعه تغییرات ریزساختاری و بیولوژیکی این شیشه ها در اثر تغییرات ترکیبات به وجود آمده است. دمای شیشه ای شدن و رفتار تبلور شیشه های موجود به کمک DTA مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات به وجود آمده در ترکیب شیشه پایه در اثر افزودن TiO۲, ZrO۲, BaO منجر به تغییر دمای تبلور و مورفولوژی کریستال های آپاتیت گردید. نتایج DTA نشان داد که BaO وTiO۲ منجر به کاهش دمای تبلور می گردد در حالیکه ZrO۲ دمای تبلوررا افزایش داد. بررسی نتایج XRD نشان داد که فازهای آپاتیت و مولایت فازهای اصلی تبلور یافته در کلیه نمونه های مورد مطالعه بود. به منظور بررسی سمیت نمونه ها از MTT استفاده گردید. نتایج این بررسی نشان داد که کلیه نمونه ها از زیست سازگاری کافی برخوردار بودند.

Keywords:

آپاتیت – مولایت , شیشه سرامیک , ریزساختار