بررسی رابطه بین ویژگیهای شخصیتی کارکنان و تعارض سازمانی(بین فردی) در سازمانهای دولتی

در عصر کنونی شناخت ویژگیهای شخصیتی افراد در بسیاری از موقعیتهای زندگی ضرورت پیدا میکند. مطالعات نشان میدهد که یکی ازعلل وعوامل بوجودآورنده تعارض در سازمان ها، وجود تفاوتهای فردی و شخصیتی افراد میباشد. به عبارت دیگر، تعارض به این دلیلبروز میکند که، افراد همیشه درخصوص اهداف ، موضوعات، عقاید وموارد مشابه توافق ندارند و از آنجا که، افراد موجود در سازمانها باویژگیهای شخصیتی متفاوتی از جمله کانون کنترل (درونگرا، برونگرا)، قدرت طلبی، عزت نفس، سازگاری با موقعیت، ریسک۱پذیر بودن و...، مشغول فعالیت هستند، موجبات تعارض بیشتر، در بین افراد فراهم می شود. لذا در تحقیق حاضر از میان ویژگیهایمختلف شخصیتی که بر رفتار سازمانی اثر می گذارند، تعدادی از ویژگیهای شخصیتی مطرح شده توسط »رابینز«، ازجمله کانون کنترل، قدرت طلبی، عزت نفس و سازگاری با موقعیت، مورد توجه قرار گرفته است و از آنجا که دامنه تعارضات سازمانی وسیع و گسترده است، به تعارضات بین فردی (بین اشخاص) محدود و محصور شده است. تحقیقات گذشته نشان دادهاند که بین ویژگیهای شخصیتی و تعارض سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد. این پژوهش با استفاده از مطالعات مقطعی وروش همبستگی، درسال ۱۳۸۶ انجام گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که رابطه مثبت معنادار آماری بین ویژگیهای شخصیتی کانون کنترل و قدرتطلبی کارکنان وتعارض سازمانی (بین فردی)وجود دارد و بین ویژگیهای شخصیتی عزت نفس و سازگاری با موقعیت کارکنان وتعارض سازمانی(بین فردی) ارتباط منفی معناداری وجود دارد.

Keywords:

کانون کنترل , عزت نفس , سازگاری با موقعیت , قدرت طلبی , تعارض سازمانی