بررسی موانع جامعه پذیری سیاسی زنان فرهنگی اهواز

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف  بررسی موانع جامعه پذیری سیاسی زنان فرهنگی  به روش پیمایشی انجام شده است.  مواد و روش­ها: جامعه آماری زنان فرهنگی شهرستان اهواز شامل ۸۷۶۳ نفر و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۳۶۸ نفر می باشد، که به عنوان نمونه تعیین شد و با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه ای چند مرحله ای مورد بررسی قرار گرفته­اند. داده­های این پژوهش با  ابزار پرسشنامه محقق ساخت جمع آوری شده­اند. برای تعیین اعتبار پرسشنامه از اعتبار صوری و برای تعیین پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شده است. نتایج پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار ۱۸spss  ارائه شده است. یافته­ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که بین جامعه پذیری سیاسی زنان و متغیرهای جامعه پذیری جنسیتی، ترجیحات ارزشی، خودباوری سیاسی و ساختار قدرت درخانواده پدری رابطه معناداری وجود دارد. ضریب همبستگی بین آنها به ترتیب  ۱۳۸/۰، ۴۴۰/۰، ۱۵۸/۰و ۱۸۴/۰- می باشد و سطح معناداری آنها نیز به ترتیب ۰۵/۰، ۰۱/۰، ۰۱/۰ و ۰۱/۰ است. بحث و نتیجه­گیری: نتیجه گرفته شد که جامعه پذیری جنسیتی متفاوت زنان ترجیحات ارزشی، خودباوری زنان و ساختار قدرت درخانواده پدری، از موانع جامعه­پذیری سیاسی محسوب می شوند.

Keywords:

جامعه پذیری جنسیتی , موانع جامعه پذیری , خودباوری , زنان فرهنگی