مدل یابی علی فرسودگی شغلی بر اساس ابعاد استرس شغلی با میانجی گری تاب آوری و حمایت سازمانینوع مقاله : پژوهشی

پژوهش حاضر با هدف مدلیابی علی فرسودگی شغل بر اساس استرس شغلی با نقش میانجی تابآوری و حمایت سازمانی در کارکنان سازمان تامین اجتماعی غرب تهران صورت گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان سازمان تامین اجتماعی غرب تهران بودند که از بین آنها ۲۶۹ نفر به شیوه غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش پرسشنامه های فرسودگی شغلی مسلش (۱۹۸۵)، استرس شغلی تامسون ( (۲۰۰۵، تاب آوری کونور و دیویدسون ( ۲۰۰۳) و پرسشنامه حمایت سازمانی اداراک شده آیزنبرگر و همکاران (۱۹۸۶) مورد استفاده قرار گرفتند. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار Amos تحلیل شدند. مولفه های استرس شغلی، تاب آوری و حمایت سازمانی با مولفه های فرسودگی شغلی همبستگی مثبت و معناداری داشتند .(p<۰/۰۱) برازش مدل اندازه گیری با داده های گردآوری شده قابل قبول بود و مجموع مجذور همبستگی های چندگانه برای متغیر فرسودگی شغلی ۰/۴۶ بود. نتیجه گیری: براساس این یافته ها، استرس شغلی، تاب آوری و حمایت سازمانی درمجموع ۴۶ درصد از واریانس فرسودگی شغلی را تبیین کردند. باتوجه به یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که با ارتقای حمایت سازمانی و تاب آوری و کاهش استرس شغلی کارکنان میتوان فرسودگی شغلی کارکنان را کاهش داد.

Keywords:

فرسودگی شغلی , استرس شغلی , تابآوری , حمایت سازمانی