بررسی کیفیت زندگی زنان سالمند مراقب خانوادگی مبتلا به شکستگی مچ دست در مراکز آموزشی درمانی منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران، ۱۴۰۱

مقدمه:شکستگی مچ دست شایع ترین شکستگی بازو در افراد مسن است. تاثیر شکستگی مچ دست زنان مسن به عنوان مراقب خانواده نسبت به انواع دیگر کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است و از این رو عوامل مرتبط با کیفیت زندگی این شکستگی ها کمتر شناخته شده است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی زنان سالمند به عنوان مراقب خانوادگی با شکستگی مچ دست انجام شده است. روش کار:یک مطالعه توصیفی مقطعی بر روی ۲۰۰ زن سالمند ۶۵ سال یا بالاتر مراقب خانوادگی با شکستگی مچ دست در مراکز درمانی منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال ۱۴۰۱ به روش نمونه گیری مستمر انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی IOF QLQ بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS-۲۰ انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین نمره کیفیت زندگی کل آزمودنی ها ۴۱/۲۰ ± ۲۲/۴۴ بود. کیفیت زندگی ۵/۴۳ درصد از شرکت کنندگان بد و کیفیت زندگی سایر شرکت کنندگان (۵/۵۶ درصد) خوب بود. وضعیت اقتصادی ضعیف با ضریب استاندارد ۲۰۸/۰ بیشترین عامل مرتبط با متغیر کیفیت زندگی زنان سالمند بود. نتیجه گیری:علیرغم این واقعیت که حدود نیمی از زنان کیفیت زندگی خوبی داشتند، درصد قابل توجهی از زنان باقی مانده کیفیت زندگی بدی داشتند که احتمالا می تواند به دلیل آستانه تحمل درد پایین یا ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره زندگی باشد که برنامه ریزیهای مراقبتی- بهداشتی را ضروری می سازد.

Keywords:

Quality of Life , Family Caregiver , Wrist Fracture , Elderly , کیفیت زندگی , مراقب خانوادگی , شکستگی مچ دست , سالمند