تحلیل بازآفرینی بافت های فرسوده شهری با تاکید بر نقش و عملکرد ذینفعان محلی با رویکرد آینده نگاری( مطالعه موردی: شهر زنجان)

شهرها به عنوان دومین انقلاب در فرهنگ بشری با پیشینه درخشان درزمینه مدیریت شهری در عصر حاضر با یکی از بزرگ ترین چالش­های خود با عنوان بافت­های فرسوده دست وپنجه نرم می­کند. این تحقیق با تحلیل­های ساختار شکنانه از روند برنامه­­ریزی مرسوم زمان حال؛ بر تحلیل بازآفرینی بافت­های فرسوده شهر زنجان در بازه زمانی آینده تاکید دارد. بدین منظور جهت جمع­آوری اطلاعات از دو روش میدانی-کتابخانه­ای بهره برده شده و برای تحلیل از ۴۰ شاخص در قالب ۳ مولفه (­اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و کالبدی-فضایی) استفاده شده است. برای ارزیابی روابط بین شاخص­ها و عملکرد هریک از آن­ها درروند بازآفرینی شهری از نظر کارشناسان متخصص در این زمینه و از نرم­افزار MICMAC استفاده شده که درنهایت ۱۲ شاخص به عنوان کلیدی­ترین عوامل شناسایی و متناسب با آن ۶ گمانه محتمل با اجماع نظر کارشناسان طراحی شده و برای ارزیابی گمانه­ها از نظرات ۴ گروه (­شهروندان، کسبه، اجتماعات محلی، مدیران شهری) در محیط­SMIC استفاده شده است. نتایج حاصل از ارزیابی یافته­های تحقیق نشان داده است که بازآفرینی بافت­های فرسوده شهر زنجان دارای ۶۴ سناریو با درجات احتمال تحقق مختلف بوده است. در این میان ۳۰ سناریو با ضریب احتمال ۰ وجود داشته و در مقابل ۲۰ سناریو با ضریب احتمال قوی شناسایی شده­است و سناریوهای ۶۴ و ۵۰ محتمل­ترین سناریوها بوده­اند که بر ایستا بودن وضعیت درآمد- اشتغال و روند تسهیلات دولتی، افزایش میزان آلودگی، افزایش عمر ابنیه و کاهش کیفیت آن­ها دلالت دارد که با توجه به نتایج تحلیل­های صورت گرفته، در مرحله اول باید زمینه بهبود تعلق خاطر در شهروندان ایجاد و در مرحله بعدی با بهبود زمینه­های ارائه تسهیلات دولتی، زمینه را برای گروه­های مختلف به منظور فعالیت هرچه بیشتر فراهم کرد.

Keywords:

ازآفرینی شهری , بافت فرسوده , ذینفعان , آینده نگاری , زنجان