شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر امنیت شغلی هیات علمی دانشگاه ها با تاکید بر استقلال دانشگاه آزاد اسلامی ایران با رویکرد AHP

در این تحقیق که از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اکتشافی کمی و از شاخه معادلات ساختاری است، سعی بر آن است تا به ارائه مدل عوامل موثر بر امنیت شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه ها با تاکید بر استقلال دانشگاه آزاد اسلامی پرداخته شود. جامعه آماری در بخش کیفی را خبرگان آشنا به موضوع پژوهش (استادان دانشگاه در حوزه مورد مطالعه) تشکیل می دهند. در انتخاب خبرگان جهت انجام مصاحبه استادان ۱۰ دانشگاه برتر آزاد کشور با اشباع نظری با توجه به رتبه سایت webometrics در سال ۱۳۹۶ به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمی را همه  اعضای هیات علمی دانشگاه های آزاد سراسر کشور تشکیل داده اند که تعداد آن ها بالغ بر ۳۰۰۰۰ نفر بوده است که تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه و با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه ساخت محقق است که روایی آن از طریق تحلیل عاملی تاییدی، و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفته است. برای تحلیل داده های جمع آوری شده از آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار و فراوانی و همچنین آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای Spss و Lisrel استفاده شده است. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان می دهد عوامل مالی، منابع انسانی، اجتماعی، سیاسی، فردی، ساختاری و مدیریتی به عنوان عوامل دارای ارتباط با امنیت شغلی با تاکید بر استقلال دانشگاه شناسایی شد. آزمون ها نشان می دهد به جز عامل اجتماعی سایر عوامل بر امنیت شغلی اساتید تاثیرگذار است. بررسی میانگین رتبه که اولویت هر عامل را نشان می دهد، گویای این است که عامل سیاسی اولین و بالاترین رتبه را دارد، میانگین رتبه عامل سیاسی مقدار ۸۵/۴ و بیشتر از میانگین رتبه عامل های دیگر است. بر این اساس می توان گفت که عامل سیاسی بیشترین تاثیر را بر امنیت شغلی دارد. بعد از عامل سیاسی، عامل مدیریتی قرار دارد که میانگین رتبه آن مقدار ۴.۸۱ است و اولویت سوم مربوط به عامل ساختاری با میانگین رتبه ۴.۷۲ است. بر این اساس می توان گفت که اولویت عامل ها از نظر میزان تاثیر بر امنیت شغلی به ترتیب مربوط به عامل سیاسی، مدیریتی، ساختاری، فردی، منابع انسانی، مالی و اجتماعی است.

Keywords:

امنیت شغلی , استقلال دانشگاه , اعضای هیات علمی , تحلیل محتوای کیفی